Bu Eser 08.11.2013 Tarihinde Haftanın Yazısı Seçilmiştir

PİŞMANLIK GÜZERĞAHI

Ne zamandır biri gelip de "Hayatındaki en büyük hata nedir." diye bana sorma mıştı ki bunları çok önceden yazaydım.

Yıllar var ki bu nefreti yüzüne kusmak, sana bağırmak, seni âleme rezil etmenin kurgularını, planlarını yapar dururdum. Ertelerdim bir de. Fırsat arar ortam gözetirdim.

Niye mi bu gün "Sana ne işte bu günü seçtim. Sen gönlüme hükümdar, kalbime kâhya mısın."?

Eğer bu yazıyı bu gün okuyorsan, nevruza denk geldi diye ola ki kendine pay çıkarmayasın sakın. Seninle bu güne dair olmuş geçmiş bir şey varsa, dudak altı kıs kıs gülüp boşuna sırıtırsın. O günü yâd ederek hatırlamamdan değil, fırsat bu gün çıktı diyedir. El alem baharın gelişini kutlarsa kutlasın, bir zamanlar seninle şöyle böyle yapmışsak benim ne umurumda. Bu gün boş kaldım diye yazmaya fırsat vakit. İşte o kadar!

Esas sen bu nefrete de değmezsin? Gel de içime anlat. Ah bir sussa, kudurmasa...

Yazık ki seni tanımak, seninle bu yaşananları yaşamak da aklımın tercihi değildi.

Zaten gönlüm aklımın sesini dinlese ne bu hale düşecek, ne de bu nefreti yaşamaya böyle mecbur olmayacaktı.

Sen belki de güzel bile değildin. Sen belki de çirkinsindir. Güzel olsan bile eşi bulunmaz biri miydin sanki. Sanki senden başka sı yok muydu bu dünyada çıkıp da karşıma beni böyle...

Sen alçak, rezil, kalpsiz, saygısız birisin. Hem sen daha neler nelersin. Sen gaddar, iki yüzlü yalancı vesaire vesairesin. Sen karşıma nerden geldin.

Şimdi soruyorum. Beni bu hale getirme hakkını kim verdi. Demiştin ki" Beni sevmeni, ben istemedim. Git kalbine haber anlat." Kalbim öyle aşağılık bir hayvan olmasaydı, sana tutulur muydu? Demiştin ki " B planda olanlar beklerler kulübeyi..." Umut degil de sanki armut muydu bu?

Şimdi sorayım sana, benden uzakta bir başka yerlerdesin. Gerçi sildim seni benden

gerçi kalmadı başka bir şey bu kalan nefretimden... Ama yıllar yılı bende kalma

hakkını kim verdi sana. Kim dedi ki gir gönlüne çıkma oradan bir daha...

Şimdi sorayım sana kim üzülür kim ağlar yaşadıklarıma benim.kim acır o hallerime

bu akılsızdan başka...