Gazel
Pür-nevâ-yı âh ile âheng idince sâz-ı aşk
Bezm-i uşşâka gelüp raks eyledi şehnâz-ı aşk
Bülbül-i gülzâr-ı vahdet sırr ider sırr-ı güli
Fâş olur âh-ı hezârın kesretinden râz-ı aşk
Pek atılma ruh-güşâ olmaz o şâh-ı hüsn ü ân
Mât olursun başka bir mansûbedir açmaz-ı aşk
Bezm-i rindâna basınca sâkî-i Çînî ayag
Zâhir oldı kâse-i fagfûrdan âvâz-ı aşk
Kâf-ı istignâda pervâz itse de ankâ-yı dil
Sayd ider şehbâl-i kudretle anı şehbâz-ı aşk
Çille-i cevri çeküp saht-ı kemân-ı çarhdan
Taş dikerse menzil-i maksûda tîr-endâz-ı aşk
Nutk-ı hâfızdan olur ehl-i mahabbet rinde dil
Âb-ı hayvândır Fehîmâ bâde-i Şîrâz-ı aş
Süleymân Fehîm Efendi (1262). Dîvânçe-i Fehîm. İstanbul. 19, 30.