Putperest devrinde İbrahim Halil,
26.04.2017
DEDİ
Putperest devrinde İbrahim Halil,
El hayâyı minel iman ar dedi.
Aya güne Tanrı dedi olmadı mı?
Bunları yaratan biri var dedi
Her gün bir ümitle gezdi olmadı,
Anasına sordu süzdü olmadı,
Babası darıldı kızdı olmadı,
Var zekânı başka işe yor dedi,
Hazreti İbrahim darıldı çıktı,
Putları da yüz üste yıktı,
Büyük put boynuna baltayı taktı,
Buna tapanları yeri nar dedi.
Babasının ismi hezardır haze
Dedi ya İbrahim neyledin bize
İbrahim dedi ki söyleyim size,
Şehadet getirdi Allah bir dedi.
Putperest insanlar Nemruta koştu,
Kimi putlar için yandı tutuştu,
Halilullah Nemrut ile buluştu,
Buyur benden ne sorarsan sor dedi.
Nemrut dedi putumuzu taşlama,
Sihirbazlık oyununa başlama,
Büyücülük ey değildir hoşlanma,
Kes dili al sükut olda dur dedi.
Halil dedi puta tapamam haşa,
Ben Allah diyemem toprağa taşa,
İster isen beni düşür ataşa,
Allahım eyliyer narı nur dedi.
O zaman Nemrud’un beyni dolandı,
Hastayıdı iki gözü sulandı,
Emreyledi büyük ataş kalandı,
Vezirine bir mançılık kur dedi.
Yel esmedi amma o ataş yandı,
İbrahim ateşin içine kondu,
Arşta Melaykeler pervane döndü,
Ya İbrahim Mevla sana yar dedi.
İbrahim’e nida yetişti dosttan,
Narın içi oldu bağı Gülistan,
Yeşerdi ağaçlar göverdi bostan,
Bülbüller ötüştü güle zar dedi.
İbrahim ateşten kurtuldu geldi,
Amcası kızını Sare’yi buldu,
İkisinin kalbine bir sevgi doldu,
Gel benimle muradına er dedi.
O zaman Sare’yle evlendi hemen,
Hazreti mevlaya ettiler iman,
Evlat yüzü görmediler bir zaman,
Ya rab sevgi sırrımıza er dedi.
Üç kere tanrıdan bir nida geldi,
İbrahim sonunda Haceri aldı,
Hazreti Hacer’den İsmail oldu,
İlhami Mevlaya döndü bir dedi.
