QIRM1ZI VE QARA
 
O gelende, ümid gedirdi.
Onu görüb, yubandı
Nefesi güzgünü bele terletmeyen
xestenin damarına axanda qan,
ümid qayıtdı geri.
Adamların gözünde göründü.
Baxışında, üzünde göründü.
Buz nefesli qaraltı
çekildi qapıdan;
yavaş-yavaş,
peşman-peşman.
Derinden nefes aldı insan.
 
ORTA ASYA VE KAFKASLAR’DA TÜRK ŞİİRİ, Eskişehir 2013 Türk Dünyası Kültür Başkenti Ajansı