RAMAZANIN VEDASI

Oruç ayı nuruyla kâinatı kuşattı

Bîçâre gönüllere manevî haz yaşattı

Onunla tamam oldu örselenmiş yanımız

Bu huzur ikliminde mutlandı her anımız

İftar vakti çözüldü lâl ü ebkem dilimiz

Can buldu seherlerde solgun gonca gülümüz

Bir ay boyunca tuttuk ramazan orucunu

Kullar yevm-i mahşerde görecek sonucunu

Kalbin pasını sildi ezanların nidası

Bayrama hüzün kattı ramazanın vedası

İmanın çırasıyla tutuştu kandilimiz

Kötülükten arındı, çiçek açtı dilimiz

Kulluğun doruğunda, cennetteydik bir anlık

Işığa teslim oldu kalplerdeki karanlık

Nice çetin yollardan geçti gönül atımız

Erişti menziline nihai muradımız

Ramazan ikliminde bahar eyledik güzü

Hakk kolayını verdi, oruç yormadı bizi

Kalpleri yumuşattı Kur'an'ın hoş sedası

Bayrama hüzün kattı ramazanın vedası

On bir ayın sultanı bereketiyle geldi

Bir yıldır gülmeyenler, bu kutlu ayda güldü

Gecenin karasından çekip aldık gündüzü

Dik yokuşlardan geçip nihayet gördük düzü

Oruçla kanatlandı hız alınca hevesten...

Uçtu maviliklere gönül kuşu kafesten

Hakikatin muştusu aştı nice çağları

Tövbenin ateşinde eridi buz dağları

Gönlü cilalandırdı namazların edası

Bayrama hüzün kattı ramazanın vedası

Bu ayı mihman bildik, sevdik özge yâr gibi

Sabrımız kavileşti, kalede duvar gibi

Öfke sabun köpüğü, her nefes yutuverdik

Sade mideyi değil, dili de tutuverdik

Gidiş geliştir hayat, hep'le hiç arasını

Oruç iyileştirdi kalplerin yarasını

Namaz direklerinden kuvvet aldı yapılar

Açıldı ardına dek, kilitlenmiş kapılar

Bu ayda dibi gördü Müslüman'ın hatası

Bayrama hüzün kattı ramazanın vedası

                M. NİHAT MALKOÇ