Rekâket Nedir Zayıf Ve Ahenksiz Şiir
Osmanlıca yazılışı: rekâket : ركاكت
Rekâket sözcüğünün sözlüklerdeki anlamları : “Kekeleme, dil tutukluğu. Sözün kusurlu oluşu. Belagatten mahrum olmak. Zayıf ve ince olmak, yufka olmak. El ile cismin hacmi ve cüssesini anlamak için yoklamak. Gevşeklik, zayıflık, dermansızlık.” Şekillerindedir.
Rekâket sözcüğü sözlüklerdeki bu anlamları ile alakadar olarak “sözün kusurlu, sözlerin bağlantısız olması, dizelerin ahenk ve anlam bakımlarından zayıf kalması anlamlarında ve selâset"in zıddı olarak terim anlamda da kullanmıştır. ( bkz Selaset ) “ Rekâket kelimesi belagatcilere göre ifadenin zayıf, nazmın ahenksiz olması manasındadır. “[1]
Rekâket sözcüğü daha ziyade şiirlerde ahenksiz ve anlamca kabahatli, dizeler ve şiirler için kullanılır. Tahir’ül Mevlevi , Rekaket terimine örnek olacak şekilde şu örneği vermiştir.
N’ola ayılsa görünce o imambayıldı
Nakli aklını Tatarböreği etmiş garet
Paçayı tırnak ilişdirse elinde asla
Alamaz yaka paça da olsa ehl-i hidmet
[1] Tahir’ül Mevlevi, Edebiyat Lügati, Enderun, 1972, s. 122