Mefâ‘îlün mefâ‘îlün mefâ‘îlün mefâ‘îlün

 

Hezec + – – – / + – – – / + – – – / + – – –

 

1. revân olup göñül kaldı müşebbek tende cân tenhâ

 kafesden bülbül-i nâlân gibi eyler figân tenhâ

2. beni bu küştgîr-i seyl-i mihnetdür basan yohsa

 tutuşurdum eger hecr âteşi olsa hemân tenhâ

3. lebüñ sırrını dil câna demez olmasa ten tenhâ

 bilür anı ki hem-râza denür râz-ı nihân tenhâ

4. çü hüsn elinde ser-tâ-ser ser-efrâz olduñ ey server

 yoluña ser fedâ ser bir degül rûhum revân tenhâ

5. götürmez yâr cevrin iki ‘âlem bir yaña olsa

 bu deñlü za‘f-ıla hecrî degül ben nâ-tüvân tenhâ

 

 

 

Ömer ZÜLFE, HECRÎ Kara Çelebî Muhyi’d-dîn Mehmed [ö. 1557], DÎVÂN, Ankara 2010, https://ekitap.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/10618,hecripdf.pdf?0