RHEINFALL

Bu seferlik bu sevda yanarak etsin veda Varlıktaki yok evla eyleyecek aşkı eda

Sayın hocam ben de 7’li hece ölçüsünü, belki de, ilk defa kullanıyorum. Suyun akış hızından olsa gerek, hızlı hızlı geldi ilhamım. “Çavlan” ı “şelale veya çağlayan” olarak düşündüm, tamamen hece ölçüsüne uysun diye kullandım. Başka bir maksadım yoktu. Ayrıca iki şiirde de “çavlan” geçmesi tamamen tevafuk’tur. Ferman sabahın erken saatlerinin ilhamıyla yazıldı, aynı gün Rheinfall’i gezmeye gidince, bu şiir de gezi dönüşü yazıldı. Konu olarak birbirine benzemesi normaldir. Aynı gönülden çıktı çünkü. Ferman’da gönüldeki aşk’ı şelaleye (çavlana) benzettik, bu şiirde de şelalenin aşk ile yanarak yâre gitmek istediğini anlatmaya çalıştık. Düşerkenki buharlaşmasını dumana benzetip, yanarak, feryad ederek yârine koşmaya çalıştığını düşündük. Detaylı okuyan, anlamını gören gözlerinize sağlık... Çok teşekkürler...

Bir gönülde iki can. Yağmur ve çavlan. Nisan yağmurlarıyla ıslanan gönülün çavlana dönüşmesi mükemmel. Okuyucu olarak o çavlanı hissedebiliyoruz. Ateş ve çağlayan bir gönülde olur mu? Olur elbet. Sevgili Seferi ateşi suya kandırmış. Alev alev yanan aşkını çılgınca akan çanlanla kandırmış. Bize de bu aşka imrenmek düşer. Ne ateş suya kansın ne de su ateşi uyutsun. Tebrik ediyorum kardeşim.

Ne güzel bir şiir akmış yüreğinizden.... GÜzel şiirinizi ve yazan yüreğinizi kutluyorum üstadım. Saygılarımla...