Rûh-bahş oldı Mesîhâ-sıfat enfâs-ı bahâr
29.06.2016
Rûh-bahş oldı Mesîhâ-sıfat enfâs-ı bahâr
Açdılar dîdelerin hâb-ı ‘ademden ezhâr
Taze cân buldı cihân irdi nebâtâta hayât
Ellerinde harekât eyleseler serv ü çenâr
Döşedi yine çemen nat’-ı zümürrüdfâmın
Sîm-i hâm olmış iken ferş-i harîm-i gülzâr
Yine ferrâş-ı sabâ sahn-ı ribât-ı çemene
Geldi bir kâfile kondurdı yüki cümle bahâr
Leşker-i ebr çemen mülkine akın saldı
Turma yagmada yine niteki yagı Tâtâr
Farkına bir nice per takınur altun tellü
Hayl-i ezhâra meger zanbak olupdur serdâr
Dikdi leşkergeh-i ezhâra sanavber tûgın
Haymeler kurdı yine sahn-ı çemende eşcâr
Döşedi mihr-i felek yolları dîbâlar ile
İtdi teşrîf çemen mülkini sultân-ı bahâr
Subh-dem velvele-i nevbet-i şâhî mi degül
Savt-ı mürgân-ı hoş-elhân u sadâ-yı kûhsâr
Çemen etfâlinüñ uyhuların uçurdı yine
Subh-dem gulgule-i fâhte gül-bâng-i hezâr
Dâye-i ebr yine goncalaruñ şeb-nemden
Başına akçe dizer niteki etfâl-i sıgâr
Mevsim-i rezm degüldür dem-i bezm irdi diyü
Sûsenüñ hançerini tutdı ser-â-pâ jengâr
Semenüñ sîne-i sîmînin açup bâd-ı seher
Çözdi gülşende gülüñ dügmelerin nâhun-ı hâr
Pîrehen berg-i semen gûy-ı girîbân şeb-nem
Gülsitân oldı bu gün bir sanem-i lâle-’izâr
Zîb ü fer virmek içün rûy-ı ‘arûs-ı çemene
Yâsemen şâne sabâ mâşıta âb âyinedâr
Dür ü yâkût ile bir nahl-i murassa’ sandum
Ergavân üzre dökilmiş katerât-ı emtâr
Şîşe-i çarhda gör bunca murassa’ nahli
Nice ârâste kılmış yine sun’-ı Cebbâr
Berg-i ezhârı hevâ şöyle çıkardı felege
Pür-kevâkib görinür günbed-i çarh-ı devvâr
Dem-i ‘Îsâ dirilür bûy-ı bahûr-ı Meryem
Açdı zanbak Yed-i Beyzâyı kef-i Mûsâvâr
Zanbakuñ goncasıdur bâga gümiş bâzû-bend
Za’ferân ile yazılmış aña hatt-ı tûmâr
Câm-ı zerrîni tolu bâde-i gül-reng itmiş
Gül-i ra’nâ seherî kılmag içün def’-i humâr
Dehen-i gonca-i ter dürlü letâ’if söyler
Gülüp açılsa ‘aceb mi gül-i rengîn-ruhsâr
Güher-i fursatı aldurma sakın devr-i felek
Sîm ü zerle gözüñi boyamasun nergisvâr
Câm-ı mey katreleri sübha-i mercân olsun
Gelüñüz zerk u riyâdan idelüm istigfâr
Lâle sahrâyı bu gün kân-ı Bedahşân itdi
Jâle gülzâra nisâr eyledi dürr-i şehvâr
Dâmenin dürr ü cevâhirle pür itdi gül-i ter
Ki ide hâk-i der-i Hazret-i Paşaya nisâr
Sâhib-i tîg u kalem mâlik-i câm u hâtem
Âsâf-ı Cem-’azamet dâver-i Cemşîd-vekâr
Âsmân-pâye hümâ-sâye ‘Alî Paşa kim
İremez tâk-i celâline kemend-i efkâr
Şâh-ı gül neşv ü nemâ bulsa nem-i lutfından
Ola her gonca-i ter bülbül-i şîrîn-güftâr
Âb u gil müşg ü gül-âb ola çemen sahnında
Bûy-ı hulkıyla güzâr itse nesîm-i eshâr
Tab’-ı vekkâdın eger âteş-i rahşân görse
Kızara ahker-i sûzân nitekim dâne-i nâr
Güneşi keff-i zer-efşânına beñzer dir idüm
Almasa mâha ‘atâ eyledügin âhir-ı kâr
Şöyledür keff-i güher-pâşı yemîn itmek olur
Ki ‘atâsından irer bahre gınâ kâne yesâr
Manzar-ı kasr-ı sa’âdetden anuñ re’yi gibi
Rûy göstermedi bir şâhid-i hurrem-dîdâr
Bâg-ı cûdında nihâl-i kereminden derilür
Lutf-ı bî-minnetinün mîvelerinden her-bâr
Manzar-ı himmetinüñ küngüre-i rif’atine
İremez sarsar-ı tûfan-ı fenâ birle gubâr
İşigi taşı imiş yüz sürecek hayf diyü
Taşdan taşa döger başını şimdi enhâr
Serverâ cânı mı var devletüñ eyyâmında
Sünbülüñ turrasına el uzada şâh-ı çenâr
Eylemez kimse bu gün kimse elinden nâle
Bezm-i ‘işretde meger mutrib elinden evtâr
Şer’a uymaz n’idelüm nâle vü zâr eyler ise
Gerçi kânûna uyar zemzeme-i mûsîkâr
Geşt iderken çemen-i medh ü senâñı hâtır
Lâyih oldı dile nâ-gâh bu şi’r-i hemvâr
Gül gibi gülşene kılsañ n’ola ‘arz-ı dîdâr
Hayli dökildi saçıldı yoluña fasl-ı bahâr
Reşk-i dendânuñ ile hançere düşdi jâle
Berg-i sûsende gören itdi sanur anı karâr
Geçemez çenber-i gîsûy-ı girih-gîrüñden
Gerçi kim za’f ile bir kılca kalupdur dil-i zâr
Turralar milket-i Çîn nâfe-i müşgîn ol hâl
Gözüñ âhû-yı Huten gamzelerüñdür Tâtâr
Dil-i mecrûha şifâ-bahş ruh u la’lüñdür
Gül-be-şekkerle bulur kuvveti tab’-ı bîmâr
Degme bir gevheri kirpügine salındurmaz
Göreli la’1-i revân-bahşuñı çeşm-i hûn-bâr
Koma Bâkî kuluñı cür’a-sıfat ayakda
Dest-gîr ol aña ey dâver-i ‘âlî-mikdâr
Bâg-ı medhüñde olur cümleye gâlib tenhâ
Bahs içün gelse eger bülbül-i hoş-nagme hezâr
Puhtedür gayrılar eş’ârı velî puhte piyaz
Hâm ‘anberdür eger hâm ise de bu eş’âr
Hâm var ise eger micmere-i nazmumda
Dâmen-i lutfuñ anı setr ider ey fahr-i kibâr
Bahr-i eş’âr yiter urdı sütûr emvâcın
Demidür k’ide du’â dürlerini zîb-i kenâr
Lâlelerle bezene niteki dest ü sahrâ
Nitekim güller ile zeyn ola dest ü destâr
Nitekim lâlelere şeb-nem olup üftâde
Gülle-re bülbül-i şeydâ geçine ‘âşık-ı zâr
Gül gibi hurrem ü handân ola rûy-ı bahtuñ
Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın