Rûh-u sânî Nedir Şarhoşluk Halleri

Rûh-u sânî Nedir Şarhoşluk Halleri

Osmanlıca yazılışı  Rûh  : روح

Osmanlıca yazılışı sânî' :  صانع

Rûh, Arapça kökenlidir. Rûh sözcüğü Arapça “gitmek, geçmek; (hava) rüzgârlı olmak; (bir şey) geniş ve ferahlık verici olmak” nefes, soluk, rüzgâr, esinti, güzel koku^[1] anlamlarına gelir.[2] ( bkz RÛH NEDİR RUHUN VARLIĞI HÜLUL TENASÜH DEVR VE RUH GÖÇÜ )

Sânî' :  صانع  sözcüğü ise: yapan, işleyen, yapıcı. Yaradan, yaratıcı san'at eseri olarak meydana getiren. Allah. Anlamlarına gelmektedir.

Böylece rûh-u sânî sarhoşların ayyaşların anlayışına göre ruhun sanatçısı gibi bir anlama gelecek şekilde rakı veya şarabı kast eden bir tabir olmaktadır. Bu ifade şarabın ve rakının verdiği neşe, ruh hali,  sarhoş veya çakırkeyfe olunca yapılan hoş sohbetler ile içine düşülen ruh halini, sarhoşluk hallerini ifade eder.

Rûh-u sânî, tabiri pek çok divan şairimizin şiirinde izahını yaptığımız manaları kast edecek şekilde kullanılmıştır.

Getirdiler şaraba-ı erguvani

Etibbâ kavli üzre rûh -ı sâni   Zati

Güzel olmayıcak sâki şaraba

Hâram olsun der isen  rûh-ı sâni   Hayreti

Şarab içenlere divane der zâhid veli bilmez

Ki ol arif yanında aklı-ı evvel rûh-ı sânidir.   Hayreti

KAYNAKÇA 

[1]https://www.etimolojiturkce.com/kelime/ruh

[2]https://www.edebiyatvesanatakademisi.com/