RUHANİ BİR GÜLÜŞ

01.05.2018

Ruhani bir gülüşle inlenen,

toprak damlı,kem gözlerin istilasına uğramış

mozaik desenli duvarların

ilk örenekleri sayılabilecek

bir evin bahçesinde buldum kendimi,

Masumca, toprağın kokusunu çektim içime,

eğildim toprağı öptüm,

sonra güneşi çizdim bulutlu akşamın zifiri ufuklarına.

Taşralı çocukların üzerinde koşuşturduğu

parke taşlarına hasretle bakarak,

kapattım gözlerimi.

Akın vardı içimde akın,

geçmişe, geçmişe akın.

Ayakkabılar dışarda bekler sahibini,

Anadolunun toprak kokan kerpiçli damlarında,

Birer birer dizer çocuklar,

büyükler içeri buyur eder.

Garipçe bir sofranın bereketinde kaybettim kendimi,

Taze başak kokuyordu.

taze çocukluğumun taze anılarında.

Gökyüzü yere yakın olur,

yıldızlar çocuklar ile oynar,

atlar kıskanır sahibini.

Anadolu' da çocuk olmak bir başka güzeldi,

Şimdi ise sayılı saatlerin insafında yaşıyoruz özlemlerimizi....

Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın

Aslında şiirden çok da iyi anlamam Fakat bence başarılısınız.

şairi çözümleyemediysem de şiirini beğendim.Tebrik ederim.