RÜZGARLAR SÖYLEDİ

RÜZGARLAR SÖYLEDİ

 

Gökyüzünden öğrendim ben gülmeyi,
Yüreğimle soludum serin serin sonsuzluğu;

 

Güneşi örttüm gecenin üzerine sessizce,
Sanki sükunetin kapısı açıldı bir anda içimde;

 

Toprağa gizlenmişti en güzel günlerimin tohumları,
Bekledim bahara kadar büyük bir umutla;

 

Bulutlar anlattı bana hayatın geçiciliğini,
Kulak tıkadım ayrılığın zevksiz sesine;

 

Yağmur saydım yüreğimi ıslatan herbir damlayı,
Hayranlıkla baktım ince işçilikli hayallerime;

 

Çekindim varsayımların ürkek bakışlarından,
Ay gösterdi bana aşkın en doğru yolunu;

 

Gönlüme sordum; "san" dedi sanabileceğin kadar,
Ortak oldum sonra tüm nehirlerin coşkusuna;

 

Sır tuttum okyanuslar gibi derin derin içimde,
Rüzgarlar söyledi kulağıma vuslatın hakikatini;

 

Baktım ki dimdik duruyorlardı dağlar ayakta,
Doğruları rehber ettim hayatımın her anına.

 

Cemil Baştürk