RÜZGÂRLI ŞEHİRLERE GİDERİM

             2005

 

Sensiz yaşanacaksa hayat,

Rüzgârlı şehirlere giderim

Sensizliğin adı yok, sonu yok.

Uzak şehirlerden dönen yorgun bir yolcu yüreğim.

İçimde hüzünlü bir melodi,

Hiç olmadık yollardan geçerim.

Avuçlarımda bir damla gözyaşı bir damla deniz.

Ellerim buza keserken, gözyaşlarım karı eritir.

 

Sen yoksan yollarımda karlı dağlara giderim.

Ayrılığın resmi yok, rengi yok.

Güneyli rüzgârların muştuladığı baharlar yok artık.

Gecenin sonsuzluğunda ay doğarken karanlıklara,

Dalgalar hüzünle yüreğimin kıyılarına vurur.

Uzun kış gecelerin ıssızlığında bulutlu başım.

Ayışığı dalgalarla sevişir,

Dalgalar yakamozlarda puğ puğ…

 

Sensiz gelecekse ölüm,

Başımı alıp uzak denizlere giderim.

Ayrılığa çıkan yolların başı yok, sonu yok.

Yollar batık şehirlere doğru uzanır gider.

Sarp kayaların yüzlerce keskin kıvrımları arasında kalır yüreğim.

Yıllar hızla akıp giderken avuçlarımda,

Rüzgârlı şehirlerin ıssızlığında mesken tutar yalnızlığım.

İçimdeki çocuk sevinçleri, gülüşleri yok artık.

Sabır taşını çatlatırken yüreğim,

Buralarda duramam hiç.

Ceplerime şiirleri, çantama anıları koyarak,

Rüzgârlı şehirlere giderim..

 

 Hatice Elveren Peköz

 

Kapitalizm iktidarda oldukça, değil yalnız toprak, değil yalnız insan emeği, değil yalnız insan kişiliği, değil yalnız vicdan, değil yalnız aşk, değil yalnız bilim,
her şey, her şey kaçınılmaz olarak alınıp satılacaktır !
(V. İ. Lenin)