SAAT KULESİ

29.11.2017
SAAT KULESİ
 
Ayakkabı bağcıklarıma bağladığım çarklar
Ben yürüdükçe, birbirlerini döndürüp duruyorlar
Adımların sonsuzluğunda, tükeniyor bir zaman kesiti
Daha az acıyor her dakika, geçen saatlerin, günlerin etkisi
 
Adımları hızlı atmamaya gayret etmeli gün boyunca
Dakikalarla birlikte yaşamalı, taşların sertliğini
Yoktur taşlar aşınırken,  zamanı yavaşlatmanın  çaresi
Dengesizdir saatsiz yaşayanların, zaman terazisi
 
Sanki bir tek ben dönüyorum, bu çarkların içinde
Ne sesi duyuluyor tanrının bir çarkın içinde
Ne ye'si duyuluyor ölümün saat kulesinde
Çarklar dönerken birbirinin arda sıra
İçerde her bir insan, sunuyor diğerine gözleriyle ölümü
Esrarengiz bir hayat içinde, ölüm çözüyor
Ard arda örülen binlerce düğümü.

 
Yorum yapmak için lütfenKayıt Olunya da
kenanegin245
Kenan Eğin8 yıl önce
anılar öykü hatıra veya şiir olarak çıkıyor kalemlerden. Güzel yazıyı Kutlarım.
emineceviker939
Emine Çeviker8 yıl önce
Usta şairler böyle paylaşımlarda ustalık nasıl oluyor bizlere göstermeliler. Bu güzel bir şiir ama gerekçesi bilinmeli
cagriltastan751
Çağrıl Taştan8 yıl önce
@cagriltastan751 | Şiir hayatlar arasındaki çakışmanın, insanları nasıl ölüme götürüyor bunu anlatıyor. İnsanların yaşamı bir çok zaman birbirine değiyor, şiirin amacı aslında bu yaşamların birbiriyle ilişkisinin insanı sonra götürdüğünü anlatmak, saat kulesindeki her çark diğeriyle bir bütün