SAAT KULESİ
Ayakkabı bağcıklarıma bağladığım çarklar
Ben yürüdükçe, birbirlerini döndürüp duruyorlar
Adımların sonsuzluğunda, tükeniyor bir zaman kesiti
Daha az acıyor her dakika, geçen saatlerin, günlerin etkisi
Adımları hızlı atmamaya gayret etmeli gün boyunca
Dakikalarla birlikte yaşamalı, taşların sertliğini
Yoktur taşlar aşınırken, zamanı yavaşlatmanın çaresi
Dengesizdir saatsiz yaşayanların, zaman terazisi
Sanki bir tek ben dönüyorum, bu çarkların içinde
Ne sesi duyuluyor tanrının bir çarkın içinde
Ne ye'si duyuluyor ölümün saat kulesinde
Çarklar dönerken birbirinin arda sıra
İçerde her bir insan, sunuyor diğerine gözleriyle ölümü
Esrarengiz bir hayat içinde, ölüm çözüyor
Ard arda örülen binlerce düğümü.