Yağmurları buluta sardım,seni geceye
Sabaha beş var uyan ey güzel
Beynimde inciden yakamoz uzar
Tut ellerimi tut seni sardığım kadar
Ey bedenimin titrek sancısı
Kara bir azap yükledin duygularıma
Kızılca kıyameti üflerken suçum
Seni sevmenin yangını sarar
Yıldızları saklama karanlıklardan
Buz dağından salkım koparan güruh
Şâvkın âleme sızana kadar.
Güneşten içime bir yıldız kayar
Söndürür gözümü sen de ben kalır
Süzülür melekler sabaha kadar
Sürgünüm ölüme soğuk ve ayaz
Saçlarımda yorulmuş bir ömür yatar
Beni hayalinin hasreti yakar
Ey sonsuzluk diyarının güzel kadını
Uzanır yüzüne yansıyan bahar
Kurumuş gökyüzü beyaz mı beyaz
Sana uzanmanın hasreti uzar
Korkular saklanır çölde bir vaha
Serabı şaraba katan aklımı
Başlarken inceden içimde sızı
Gün batımı iner baharımsı yaz
Kapkara geceden doğan aydınlık
Seni severken yansıyor hilal
Yüzümü gözünün şehveti sarar
Gökyüzünden yağmur yağana kadar
Nehirler taşıyor kaygan zeminde
Ey rüzgar, fırtına kaprisin neden
Gönlümü yerinden sökecek kadar
Bana bu eziyet mahşere yarar
Azrail ruhumu alana kadar
Bu şehir güzelse senin yüzünden
Bir selvi revandı gördüm kapımda
Her kaldırımda ayak izidir yatar
Hükmümün geçmediği bir yangın düşer
Isıtır içimi, titreten nefesin sarar