Sabâvetten Beri Gönlüm Bu Sitem Yaktı Yandırdı
Sabâvetten beri gönlüm bu sitem yaktı yandırdı
Beni bir hâb içre koyup çok adûlar uyandırdı
Derûnu derd-i âhımı semâvâta dayandırdı
Tutup çâk-i giribânım cefâlara dolandırdı
Gözü yaşlı gönlü gamlı dolandırdıkça dolandırdı
Doğrusu bu ki âlemde beni cândan usandırdı
Felek sulb-ı pederden aldı beni bir kana kattı
Dokuz ay müddet ile başımı zindâna attı
Beni Mecnûn eden Leylâ murâdım ne yana attı
On birine kadem bastım bu sinem hicrâna attı
Gözü yaşlı gönlü gamlı dolandırdıkça dolandırdı
Doğrusu bu ki âlemde beni cândan usandırdı
Ne rahat eyledi başım ne bir gün durdu figânım
Feleğin destine geçti bırakmaz hiç giribânım
Seyyâh-ı âlem olmuş durmadı âh ile nâlânım
Sümmânî göklere çıktı efendim âh u efgânım
Gözü yaşlı gönlü gamlı dolandırdıkça dolandırdı
Doğrusu bu ki âlemde beni cândan usandırdı
Erkal, Abdulkadir (2015). Âşık Sümmâni Divanı. Erzurum: Erzurum Büyükşehir Belediyesi Yayınları, YayınNo: 4. Syf. 611