Saçuñ vasfını şerh iden ne kim söylerse çîn söyler (196/1)
Yañaguñdan sor için key latîf ü nâzenîn söyler
Dudaguñ añıcak sözüm anuñ-çun rûh ider tâze (196/2)
Ki anuñ şîrîn ü ter sözin baña Rûhü’l-Emîn söyler
Hilâle beñzeden sinüñ kaşuñı kej-hayâl eyler (196/3)
Kadüñ tûbî-durur diyen sözüñ key râstın söyler
Gül üzre nergisi gördüm gözüñüñ şîvesin añdum (196/4)
Gül eydür bülbüle hâmûş ki ol sihr-âferîn söyler
Dişüñüñ nazmını añdum baña gavvâs-ı fikr eydür (196/5)
Zihî bahr-ı macânî kim sözi dürr-i semîn söyler
Dilüñ her söze kim başlar gönül karşusına eydür (196/6)
Ki bu tûbî-nîşîn tûtî-sözüñ key şekkerin söyler
Gözüñi fitnedür didüm kamer devrinde akl eydür (196/7)
Bu rûşen ki Ahmedî her söz ki dir ayne’l-yakîn söyler
Dr. Yaşar AKDOĞAN, Ahmedî DÎVÂNI, T. C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI, 3141 KÜLTÜR ESERLERİ 424