SADECE BEN FARKLIYIM

‘’sadece ben farklıyım

biraz dalgın ve uzak

bir hayli karamsar

biliyorsun

içimde kirli bir balon gibi büyüyen boşluğun

tek bir sebebi var

senin yokluğun…(A. İlhan)

 

 

Düşsel bir farkındalıktı senin varlığın

Köklerimde serkeş bir tanı olsa olsa yalnızlığın

İbresi idi şiir

Şiirin nezleli imgesi

Sözcüklerin kuruduğu bir iklim sensizlik

Sevecen bir mevsimde

Hala saklı tuttuğum neşem

Bir diyetse ödenecek olan

Peşinen vermiştim doğduğumda gülücüklerimin karşılığını.

 

İmha edemediğim hüzün

İmleci ölüm ya da devingen mısralardan

Firar etmeye müsait o kör düğüm.

Ansızın çıkacaksam zirveye

Azıcık bekle de ceketimi gireyim

Bilmez misin?

Soğuktur o dağın zirvesi

Kaf dağında yaşayan bedbin sözcüklerin

Tortusu çoktan çökmüşken içime.

 

Ulaşılmazlığın, azizim.

Ne Tanrıyım ne sabi

Sadece rengimle yaşarır içimdeki iklim

Öznemle yeşerir sözcüklerim

Azıcık daha ağlarsam

Taşacağım bentlerden

Hırpani bir yürek ve telaşla severken

Az kaldı bilmeceyi çözmeme.