Mevsimi ihbar eden bir tebessüm…

Halis munis olmaksa öykündüğüm…

 

 

Zaferi mevsimin

İçimde saklı şehla düşlerin

Mutluluğa özlemi.

Bir yaratı ise insan ve aşk

Solmaya dair güneş

Öğünlerde saklı hasret

Elbet ruhun tek gıdası

Zarif bir kelamda neler saklıdır neler

Neylerse Rabbim güzel eyler.

 

Tevazu yüklü göğün dokunaklı yıldızları

Satırlara düşkün muzip gün ışığı

Geceyi dahi aydınlık kılan

Sabırsız yüreğin tek ilacı

Elbet huzmeleri solgun

Günden ayrı geceye yorgun

Düşler eken şair

Kimliği ne ki?

 

Varlıktan öte vücut bulmak

Renklerin coşkusuna bandığı

Her satırı nazı niyazı ile süsleyen

Derin acılar çeken kimi zaman

Belki de mağdur yüreğin tek kıvılcımı ile

Ateşlere meyleden.

 

İnhisarında sözcüklerin

Bazense miskin imgelerin

Tevafuk yüklü yolculuğu

Hele ki şair kendine rast gelirken

Yazmanın ve coşkunun bitimsiz ivmesi

Karalarken boşluğu

Nice tebessüm saklı içindeki yolculuğun

Her durağında

Kâh sönen kâh yanan

Gölgelere de paye vermeden.

 

Sabırla seven ve yazan

Bir hümayun ki sıfatların en güzeli

Aşka bağdaş kuran kâinat

Kutsal bir duygudan yok ötesi

Zemherilerde dahi üşümeyi reddeden

Bazen dipte saklı

Bazen yüzeye çıkan bir baloncuk

İçinde saklı ne ise

Başat bildiği sözcüklerin yalnızlığı

Ne zamanki dikse yan yana her birini

Sanır ki acıların da ilacıdır

Yazdıkça kalemle

Yâd edilesi duyguların

Aşkla ihbarı

Satırlarda saklı mutluluğun sırrı