SAHİPSİZ RUH

SAHİPSİZ RUH

Kendimi efsunlu bir uykuda bulayım

Bir rüyaya bir hayale dalayım

Ya da geçsin yıllar ölmüş olayım

Çürüyüp yok olsun bedenim

Yalnız ruhum beklesin arafta

O kadın yürüsün toprağımda yalın ayak 

Derin ürperişlerle dolayım

Toprağımda tedirgin duran ayaklarını

Sarayım için için yanarak

Yağmurlar, karlar yağsın üstüme

Tenini yıkadığı sular sanarak

Çekeyim hasretle kuruyan bağrıma

Ay ışığı acı acı vursun toprağıma

Toprağımdan bir avuç alsın

Avuçlarında iç çekerek kalayım

Savursun sonra havaya

Issız rüzgarlar götürsün tozlarımı

Sersinler kimsesiz, küskün dağlara

Bir bakış atsın sahipsiz mezara

Durgun, mağrur gözleriyle

Öyle kaygısız, öyle hissiz

Ve beklesin üzerimde bir zaman

Benden habersiz

Ruhum inleyip dursun alem-i ervahta 

Ruhlar şen şakrak uçuşurken cennette

Ruhum sahipsiz kalsın berzahta