ŞAHLARDAN YÜCESİN, ÖĞRETMENSİN SEN
 
Şah dedim şah amma, şahın üstünde
Şahlarda yücesin, öğretmensin sen.
Dilleri çözülüp, gonca gülünde
Şahlardan yücesin, öğretmensin sen.
 
Tarihte her sayfa, her sözcükte sen
Halıda, kilimde şekil ve desen
Söz üstünde sözün, sözleri kesen
Şahlardan yücesin, öğretmensin sen.
 
Kuran’dır âlemde sevgi denizi
Hadistir, sünnettir sevdanın izi
Resule yar ettin, yar ettin bizi
Şahlardan yücesin, öğretmensin sen.
 
Okumak güzeldir, “ ilk emir” deyi
Sürünün ardından nazlı Eşe’yi
Istar tezgâhından aldın Ayşe’yi
Şahlardan yücesin, öğretmensin sen.
 
Yaktın sobamızı, pişirdin aşı
Ördün binamızı üst üste taşı
Koyunca yüceldi bizlerin başı
Şahlardan yücesin, öğretmensin sen.
 
Çağlara hükmeder Fatihle, Yavuz
Davarın peşinde giderken Oğuz
Elinde yüceldik, dikilen tuğuz
Şahlardan yücesin öğretmensin sen.
 
Sabahın ışığı, ötüşen kuşlar
Allah’ın adıyla doğrulan başlar
Huzurla ocakta pişerken aşlar
Şahlardan yücesin, öğretmensin sen.
 
Bu yürek hayırla yad’eder sizi
Canlanır anılar hep dizi dizi
Sözcükler konuştu, okuttun bizi
Şahlardan yücesin, öğretmensin sen.
 
Aydınlım diyor ki; yürekte korsun
El âlem bir başka düşünüp dursun
Vallahi isterse cihan kudursun
Şahlardan yücesin, öğretmensin sen.
Musa     SERİN, 07.11.2016