SÂKÎ-NÂME
14.07.2017
SÂKÎ-NÂME
Fa`ûlün fa`ûlün fa`ûlün fa`ûl
1 Gel ey neşve-dâr-ı şarâb-ı elest
Belâ gûşesi içre evkâr mest
2 Der-i meykede bâzdur kıl şitâb
Bi-hamdi`llâh irdi dem-i feth-i bâb
3 Ne zer halkasıdur hilâl-i felek
Revâ olsa cârûbı perr-i melek
4 İder ferşini pâk cârûb-ı lâ
Komaz zerrece anda gerd-ı sivâ
5 Kapanmaz o mey-hâne hiç bir zamân
Anun rûze vü ıydı birdür hemân
6 Açık dest-yârî-i mevlâ ile
Anun kuflı miftâh-ı illâ ile
7 Şu mey-hâne kim ola sâkîsi yâr
Anun virdügi meyde olmaz humâr
8 Pür it sâkiyâ câmı rindâne sun
Gözet ahd u peymânı peymâne sun
9 O meyden ki tiryâk-ı ekberdür ol
Ne tiryâk sahbâ-yı kevserdür ol
11
10 Ne sahbâ ki mest-i müdâmı suheyb
Ne mey kim anı içmemek ola ayb
11 Konulmuş o sahbâya esrâr-ı Hak
Nice mest olmaya hûşyâr-ı Hak
12 Anun mestidür gamze-i fitne-sâz
Anı bilmeyenler sanur mest-i nâz
13 Cem ol bâde-i nâbun efgendesi
Sikender o mey-hânenün bendesi
14 Şu`â`ı ki her yana rahşân olur
Nümûdâr-ı mühr-i Süleymân olur
15 O câmun mey-i nâbı mihr-i safâ
Anun her habâbı sipihr-i vefâ
16 Habâbında pinhân anun nüh kıbâb
Zehî bârgâh-ı refî`ü'l-cenâb
17 O bir şeb-çerâg-ı Cem-i aşkdur
O bir neyyîr-i âlem-i aşkdur
18 Odur nûr-bahş-ı zemîn ü zamân
Odur pertev-endâz-ı kevn ü mekân
19 Odur sâkiyâ âteş-i âb-sûz
Odur sâkiyâ âb-ı âteş-fürûz
12
20 Sipihrün meh-i bedri mâh-ı nevi
Anun pertevidür anun pertevi
21 Anun aslıdur habb-ı hubb-ı Hudâ
Ki andan zuhûr itdi tâk-i rızâ
22 Idüp terbiyet bâg-ı dil hâkini
O hâk içre gars itdiler tâkini
23 Ne âyînedür bak o mâ'ü`l-hayât
Tecellî ide anda hurşîd-i zât
24 Şu`â`ı olup mün`akis sanma mihr
Olur şemse-i tâk u sakf-ı sipihr
25 Bedîdâr olan humda sahbâ mıdur
Yâ Tûr üzre nûr-ı tecellâ mıdur
26 Ne denlü içerse o humdan eger
Yedi bahr ile kanmayan teşneler
27 Tedennî vü naks irmeye ol dene
Hum-ı nîlgûn çok tola boşana
28 Ne humdur o hum yâ ne müldür o mül
Ola mühr-dâr ana hatm-i rüsul
29 Tehî anlayan anı gümrâhdur
O hum menbâ-ı sıbgatu'llâhdur
13
30 O humdan olup feyz-i Hak âşikâr
Buhârı olur anun ebr-i bahâr
31 Hevâyı idüp mu`tedil reşhası
Safâ-bahş olur gülşene nefhası
32 Zehî feyz kim bî-tabîb ü ilâc
Ola ratb her nahl-i yâbis-mizâc
33 Yine hükmüni virdi ol mül yine
Yine rûy-ı bâg oldı gül gül yine
34 O meyden gülün sâgarı tolı mül
Konulmuş ana bir avuç berg-i gül
35 O meyden eger sünbül olmasa mest
Ider miydi tarf-ı külâhın şikest
36 Ol olmasa lâle kalurdı tebâh
Derûnında neylerdi nûr-ı siyâh
37 Anun nergîs-i bâg mestânesi
Şeb ü rûz destinde peymânesi
38 Benefşe gibi hâksâr u garîb
Anun cür`asından degül bî-nasîb
39 Kanı sâkiyâ ol mey-i rûh-bahş
Odur sâlik-i râha gül-gûn rahş
14
40 Olan sâlik-i râh kanzil gerek
O rahş ile kat`-ı menâzil gerek
41 Reh-i maksad olursa sad-merhale
Anun cünbüşüyle bir adım gele
42 Gönül bezm-i hâs ister oldı yine
Kederden halâs ister oldı yine
43 Kanı sâkiyâ ol şarâb-ı tahûr
O feyz-i Hudâ çeşme-i deşt-i nûr
44 Ki levs-i hevâdan bizi ide pâk
Ruh-ı zerdimüz eyleye tâbnâk
45 Bu yüzle kalursak eger vâ bize
Ide hande-i hezli eyvâ bize
46 Kanı sâkiyâ ol mey-i hoş-güvâr
Ki telh eyledi ayşımuz rûzgâr
47 Ne ayşında hâlet ne nûşında zevk
Ne yârânı yârân ne bezminde şevk
48 Tüvângerleri mest-i câm-ı gurûr
Humâr-ı hevesle yatar bî-şu`ûr
49 Gedâsı tehî-kîse vü teng-dest
Şu hâliyle baksan geçer mey-perest
15
50 Virür bâde-nûşa meyi reng-i âr
Olur sürhı haclet-dih-i rûy-ı kâr
51 Şu merdâne tab`un ki var gayreti
Niçün ala gül-gûne-i hacleti
52 Içen bâde-i aşkdan tolı câm
Bu bed-mestlerden alur intikâm
53 Kanı sâkiyâ ol mey-i mihr-tâb
Ki her zerresi ola bir âfitâb
54 Vire her biri bir cihâna ziyâ
Gönül âlemin eyleye pür safâ
55 O meyle vücûdum olup mey-kede
Tolı hum ola bu dil-i gam-zede
56 Ide erre-i mihnet-i `aşk-ı saht
Der-i mey-kede gibi sînem dü laht
57 Ser-i nâhun-i dest-i gayret-beri
O mey-hânenün ola na`l-i deri
58 Olup köhne bu câme-i çâr-reng
Çıkarmak göründi anı bî-direng
16
59 Sıkılmak var andan dil-i tengde
Bunı anlamaz olmayan rengde
60 Getür sâkiyâ ol mey-i sâdeyi
Boyumca bana câme kıl bâdeyi
61 Kanı sâkiyâ ol dırahşende berk
Ki cân âlemin eyleye nûra gark
62 O berk-i cihân-sûz ola tâb-dâr
Yana hırmen-i töhmet-i ihtiyâr
63 Kanı sâkiyâ ol güvârende âb
Ki âb-ı hayât eyler andan hicâb
64 Getür kim gönül bâgı pejmürdedür
Hayât-ı ebed tâlibi mürdedür
65 Kanı sâkiyâ ol cihân-ı safâ
Bulunmaz mı bir câm-ı gîtî-nümâ
66 Bulunmazsa da sâgar-ı Cem hele
Sınuk gönlümi lutf idüp al ele
67 Kanı sâkiyâ himmet-i bî-dirîg
Niyâm-ı tegâfülde neyler o tîg
17
68 Fedâ ideyin sanâ cân u teni
Kerem kıl koma nîm-bismil beni
69 Kanı sâkiyâ ol şecâ at-penâh
Ki hâl-i sipâh-ı gam ola tebâh
70 Adûdan gönül mülkün ide halâs
Anı eyleye hüsrev-i ‘aşka hâs
71 Kanı sâkiyâ ol sabâh-ı fütûh
Degül mi dem-i nagme-i e's-sâbûh
72 Demidür surâhî kıla kulkule
Mugannî hem-âvâz ola bülbüle
73 Mugannî neşât u tarab vaktidür
Sürûd u safânun aceb vaktidür
74 Kadeh aldı sâkî ele gül gibi
Ser-âgâz şevk ile bülbül gibi
75 Yine mutribâ destüne udı al
Bu şeş-hâneye yine âvâze sal
76 Okı nazm-ı Yahyâ`yı âvâz ile
Ki pür sûz söz hoş gelür sâz ile
77 Melek nagmeni istimâ eylesün
Felek şevke gelsün semâ eylesün
Hasan KAVRUK , ŞEYHÜLİSLAM YAHYÂ DÎVÂNI, T. C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI KÜTÜPHANELER VE YAYIMLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 3147
