Fe‘ilâtün fe‘ilâtün fe‘ilâtün fe‘ilün

Remel + + – – / + + – – / + + – – / + + –

 

1. sâkiyâ meclis-i gül içre yürü bezm-i cem et

 seni bir öpmek içün iki tolu sun kerem et

2. zülf-i dilber var-iken nâfe-i çîn-i hoteni

 verdük ey hv

âce saña yürü tüyince kadem et

3. demezüz gamze-i hûn-rîz-ile kan etme begüm

 dökme bir dem dem-i ‘uşşâkı yere dem-be-dem et

4. tîg-i hicrân-ıla derdâ kemüge erdi bıçak

 yeter ey hûnî yeter cevr ü cefâ bir kerem et

5. bulmaduñ mûnisi ‘âlemde elemden gayrı

hecriyâ menzilüñi gûşe-i hecr ü ‘adem et

 

.

1 Ey sâkî, haydi gül meclisi içinde Cem meclisi kur; cömertlik göster de

seni bir kez öpmek için iki kadeh sun.

2 Ey tüccar, sevgilinin saçı varken, Hoten Çin’inin nâfesini sana verdik;

yürü git, tüyü kadar hayrını gör!

3 A beyim, sana kanlar döken gamzenle kan dökme demiyoruz; âşıkların

kanını yere sadece bir kez akıtma, sürekli akıt.

4 A kanlar dökücü sevgili, ayrılık kılıcıyla bıçak kemiğe dayandı; yeter

bu eziyet, bu zulüm! Artık bir iyilik et!

5 Ey Hecrî, âlemde elemden başka yoldaş bulamadın; artık konağın,

yokluk ve ayrılık bucağı olsun.

 

 

Ömer ZÜLFE, HECRÎ Kara Çelebî Muhyi’d-dîn Mehmed [ö. 1557], DÎVÂN, Ankara 2010, https://ekitap.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/10618,hecripdf.pdf?0