Sâkiyâ ol rengi sungıl kim gül-istân devridür (192/1)
Bâœe-i reyhânı vü nesrîn ü reyhân devridür
Çünki zindân oldı iv ü ayaguñ baglu degül (192/2)
Gel varalum baga kim bâg-ıla büstân devridür
Reng reng açıldı güller ol benefşe bigi gûş (192/3)
Kuşlaruñ sâzına kim mürg-i hoş-elhân devridür
Ol yeşil yaprah arasında şükûfe nâr-reng (192/4)
Nûrını gör sanasın Mûsî-i İmrân devridür
Kanı peymâne ki peymâna irürüvirdi şikest (192/5)
Sun baña kim mevsüm-i gül nakz-ı peymân devridür
Hızr u İskender sözini añma bezminde otur (192/6)
Câm-ı hayr-encâmı iç kim âb-ı hayvân devridür
Sûfi-yi şeytân-sıfat ger vesvese ide dutma gûş (192/7)
Bâœe nûş it bâœa virme cömri sultân devridür
Añma Dâvûdı işit ne nagme ider andelîb (192/8)
Ko Süleyman ahdini kim Mîr Sülmân devridür
Senden ırah saña irince çoh cefâ çekdi Ahmedî (192/9)
Aña ihsân eylegil kim lutf u ihsân devridür
Diñleme zâg u gurâb âvâzesini gûş dut (192/10)
Bu şeker söze ki tûtî-i senâ-hwân devridür
Dr. Yaşar AKDOĞAN, Ahmedî DÎVÂNI, T. C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI, 3141 KÜLTÜR ESERLERİ 424