Sana öğüt verip aklın

Sana öğüt verip aklın

Çalan bulur belasını

Pederine kem söylerse

Bulan bulur belasını

 

Nefsine sarf edip varın

Cehennem edip mezarın

Validenin intizarın

Alan bulur belasın

 

Senin fırsatın güdenler

Seni kem yola yedenler

Helal kazancın edenler

Talan(1) bulur belasını

 

Seni kimse kayırmaya

Esrarını duyurmaya

Seni benden ayırmaya

Yelen(2) bulur belasını

 

Musibet düştü arama

Em koyan yoktur yarama

Benim şu baht-ı karama

Gülen bulur belasını

 

Aklım yetmedi hileye

Girdim bin çeşit çileye

Ruhsati'yi bu belaya

Salan bulur belasını

 

Çeşitli kaynaklarda (1) her an; (2) gelen şekillerinde geçmektedir. Âşık Ruhsatî, Dr. Doğan Kaya, Genişletilmiş II. Baskı, Sivas, 1999, s. 160.