SECDE

Ey bütün kâinatı yoktan var eden Rahman
Hudutsuz şefkatine sığınıp geldim Sana
Bir hiçlikte yokluğu kucaklarken an be an
Bir nutfeydim düşürdün beni mukaddes âna
Karanlıktan sıyırdın benliğimi bir sabah
Kızıl bir gonca gibi nurunla sarmaladın
Ey bütün varlığımı elinde tutan Allah
Gitmeyecek gönlümden güne doğarken yâdın

Karanlıktan sıyrılıp Sana erdi niyazım
Yeniden diriliştir tende SABAH NAMAZIM

Ey gücüne nihayet olmayan el-Muktedir
Acziyetim diz boyu yine sana el açtım
Bilirim inşirahın gölgeliği sendedir
Hararetin aczinden ulvî bahçene kaçtım
Kör etti gözlerimi bu dünya telaşesi
Şimdi Hayy’alel Felah sırrını bekliyorum
Nura aç yüreğimin en tatlı iaşesi
Kıbleye diz çökerek lütfunu diliyorum

Varlığınla can bulur gün ortası avazım
Hasbahçene geliştir şimdi ÖĞLE NAMAZIM

Ey varlığı zamanı kucaklayan el-Bâki
Varlığına sığındım gün zevale ererken
Yeniden şifa bulur yaralı gönlüm belki
Bîtap düştü vücudum yaş kemale ererken
Bilirim sonum hüsran Rahim ismin olmazsa
Bu sırrı fısıldıyor saçıma düşen aklar
Şu biçare gönlüme sonsuz nurun dolmazsa
Benliğimi ebedi bir karanlık kucaklar

Letafetinden başka yüreğime ne lazım
Varlığını biliştir şu İKİNDİ NAMAZIM

Ey bütün âlemleri ışıklandıran en-Nur
Gün yok olup giderken ışığına muhtacım
Zulmete düşmüş gönlüm seninle hayat bulur
Kurtuluşa çağıran sözün başımda tacım
Rahmet et yıldızların birer birer dökülüp
Güneşin karardığı o n belalı günde
İşte huzurundayım tevazuyla bükülüp
Secdeye varıyorum yalnız senin önünde

Karalardan karayken nurunla bembeyazım
Vuslata yöneliştir işte AKŞAM NAMAZIM

Ey varlığı yeniden canlandıran el-Bâis
Bir gün gafil ömrümün ışığı kararacak
Zerre zerre dağılıp içimdeki kör nefis
Sonsuz kudretin ile huzuruna varacak
Emrine biat edip önünde diz çökerken
Lebbeyk dedi ruhumda adeta güneş ve ay
Secdeye varır varmaz gözyaşımı dökerken
Açıldı gözlerimde cennetinden bir saray

Seninle derman bulur nefis denen marazım
Nurunla yükseliştir yine YATSI NAMAZIM