Selâmet köşesin tutsam ... ( Gazel -Aşık TÜRÂBÎ İbrahim )

 

Selâmet köşesin tutsam bu bir şaşkın gedâ dirler

Kemâl-i rütbe kesb itsem ‘aceb tarz-ı edâ dirler

 

‘Alâyıkdan berî ‘uzlet makâmın ihtiyâr itsem

Bakın hizmet kaçağına ana değnek revâ dirler

 

Otursam ‘ârifâne söylesem mîr-i kelâm olsam

Kamu halkı usandırdı yalancı dâ’imâ dirler

 

Eğer sâkit olup bir kimseye sohbet dimez isem

Tekebbür kendini almış derûnu pür-riyâ dirler

 

Sim ü zer cem‘ine düşsem diyeler ehl-i dünyâdır

Bu derviş olmamış hâlâ işi bâd-ı hevâ dirler

 

Fakîr-i bî-tüvanlıkda geçirsem ‘ömrümü dâ’im

Hayırsız başına imdâd yok lâyık sezâ dirler

 

Yakında olmasa hizmet çıkıp terk-i diyâr itsem

Kamu halkı dolandırdı kaçan deynek revâ dirler

 

Türâbî kendini halka beğendirmek ne mümkündür

 

Hacâletden berî ol sen buna âlem fenâ dirler (Divan 1294: 27; Bakı 1942: 84; Yazıcıoğlu 1969: 85; Gönçer 1991: 166)

 

Bu Şiir  Aşık TÜRÂBÎ, İbrahim(d.1202 /1785 -ö.1292/1875)’e aittir. YRD. DOÇ. DR. MEHMET SARI, https://www.turkedebiyatiisimlersozlugu.com/index.php?sayfa=detay&detay=6846