ŞEM'İNE MUHTAC EDE

Gül bülbüle peymân ede, yol bulub de meylede.
Mah-cemâlin gösterib de, aşıkına hayrede.
Bağ-ı irem üryân ede, aklın alıb zay ede.
Pervaneyi bende kılıb, şem’ine muhtaç ede.
...............Sinesi kor’a dönen, bir garip üftâdeyim.!

Bezirgânı revân ede, Bedehşândan gül ala.
Nigârına gül sunub da, dudağından bal ala.
Dil-rübâ’ya meftûn ola, otağına yol ala.
Canânını hande kılıb, tahtına sultan ede.
...............Canâna can sunacak, her zaman dil-dâdeyim.!

Tuğyan olan acılara, lokman olub em ola.
Çeşm-i siyah yâre gülse, ağyarına kem ola.
Almaz isen dergâhına, duvarına nem ola.
Mecnununu yolcu kılıb, çölüne şeydâ ede.
...............Gözleri seni soran, aşık-ı giryâneyim.!

Süleyman KARANFİL