ŞEMEME'LER KOKAR OLDU GEL GAYRI
Bağlarım şenlendi, ne güzel oldu.
Aşkın su misali, gönlüme doldu.
Gözlerim hüzünlü, beklenen yoldu.
Şememeler kokar oldu, gel gayrı.
Ümmüyüm, sevdanı gel öğret bana.
Öğrette öleyim, yolunda sana.
Sevgiler yol alır, hep senden yana.
Göçlerimiz katar oldu, gel gayrı.
Güneyimde kar kalmadı, eridi.
Yolların ırakmış, ömrüm çürüdü.
Sinemde boyveren, güller kurudu.
Kırlangıçlar göçer oldu, gel gayrı.
Yolverin geçeyim, ey sıradağlar.
Sevdiğim üzgündür, belki de ağlar.
Gönlüme sözgeçmez, hoşgörün sağlar.
Bostan gülü açar oldu, gel gayrı.
Yine bahar geldi, şâd olsun güller.
Bülbül-ü şeydâya, eş olsun diller.
Seninle güzeldir, gezdiğin iller.
Pınarlarım akar oldu, gel gayrı.
Yaylalarda sensiz, günüm geçmiyor.
Gönlümün lâl’isin, değer biçmiyor.
Obalar yastadır, guzu seçmiyor.
Guzularım meler oldu, gel gayrı.
Yollarına özlem ektim, büyüyor.
Feryadımı sağır sultan, duyuyor.
Himmetinle, şive-kârın gülüyor.
Canım sana vergilidir, al gayrı.
Gözlerinden sevdaları, okudum.
Bir gülüne, bülbül ile şakıdım.
Selvi boya, nice şallar dokudum.
İlmek ilmek örgülüdür, gel gayrı.
