Sen Elazığ

 

Sevmeyen göremez ki sendeki güzelliği
Baba ocağım benim, gönül yâri Elazığ.
Yazın sıcak kışın sert iklimin özelliği
Her anına meftunum, sevda harı Elazığ.

 

Dağlarda keklik sesi, gül sümbülü lalesi
Harput ki açık müze, görkemlidir kalesi
Yetişen alimlerin,  inancın has halesi
Feyiz verir cümleye, gözüm nuru Elazığ.

 

Zengin leziz mutfağın,bilmek gerek sır’ını
İçli köfte, kaburga, kellecoşu sırın’ı
Hiçbir şey dolduramaz peynirlinin yerini
Türlü taam lezzetin, şehriyarı Elazığ.

 

Karaleylek kanyonu göz kırpıyor hazara
Halay, Nure, Delilo, Çiftetelli, tamzara
Kültürün kadim şehri gelmeyesin nazara
Kadirşinas dostluğun, harman yeri Elazığ.

 

Toplandık dostlar ile sazın teline vurduk
Türküler eşliğinde senli sohbete durduk
Sen Elazığ ulu’sun, sana özel taht kurduk
Tahtın gönül hanemiz,  bey, diyarı Elazığ.

 

Yahya Koza