Sen gidince..
Balkondaki Sandalye de gitti
Tel tel dumanlar,
Kuru öksürükler...
Onlar da gitti.
Sen gidince...
Az konuşan, çok dinleyen adam da gitti
Neler gitti neler…
Filimler gitti, hiç bıkmadan tekrar tekrar izlenen
Arkası yarınlar gitti, sabah akşam dinlenen
Fıkralar, şakalar, kahkahalar ve iştahla yenen yemekler
Anadol kamyonetin, kauçuk çiçeğin, cızırtılı radyolar…
Hepsi gitti de…
Bir şeyi götürmeseydin giderken Baba
Gözlerin…
Bizi gördüğünde gülen gözlerin,
Dinlerken hiç bıkmadan bakan gözlerin
Pırıl pırıl veda eden gözlerin
Şimdi en çok onları özlüyoruz
Keşke götürmeseydin…
3 Şubat 2010