SENİ HEP BÖYLE SEVDİM  

Ağaçlara düşen yangını görmelisin

Yazdan eylüle

Yapraklara yürüyen renk cümbüşünü

Usul usul

Yamaçlara yağan

Gün ışığı örtüsünü güzün

Ve suskun dönüşlerini

Taşların kendine

Bir hüzün bükülür dilinde

İplik iplik

Sarılır makarasına suların

Akseder yalnızlığı göle

Yüzü aynasına düşer ömrün

Sararan anılarda

Bulutların küpeştesine yığılır ay

Yelkenleri rüzgâr dolu

Çevrilir yolculukların hikâyesi

Bu fasılda düşe

Seni hep böyle sevdim

Kirpikleri ıslak

Kiremitleri yosunlu evin

Penceresinden bakan ıssızlığa

Bir çocuğun masum suskunluğu kadar çıplak

Serinliğinde sonbaharın

Seni hep böyle sevdim