Seni Leyla diye koysam gönlümün sarayına
Ben mecnunun olabilir miyim bilmiyorum
Seni sarsam candan sever gibi bu canıma
Seni Leyla sandım oysa seninle gülemiyorum
Ben Mecnun olamadım ondan sevemiyorum
Düşündüm acaba ben mi sevmesini bilmiyorum
Sen bana gülerken ben mi güldüğünü görmüyorum
Ben Mecnun değilim sende Leyla değilsin biliyorum
Seni Leyla sandım oysa seninle gülemiyorum
Ben Mecnun olamadım ondan sevemiyorum
Bir an belki senin sevmenle Mecnun olurum dedim
Bu dünyada en mutlu seven ben olurum belki dedim
Belki ile sanma ile Mecnun âşık olunmuyormuş öğrendim
Seni Leyla sandım oysa seninle gülemiyorum
Ben Mecnun olamadım ondan sevemiyorum
Ermek isterdim gönlünde aşkın zirvedeki ben değerine
Sanki göstermek istedim ben aşkımı sanki birilerine
Göstermekle aşk olmuyormuş yaşamakla oluyormuş
Seni Leyla sandım oysa seninle gülemiyorum
Ben Mecnun olamadım ondan sevemiyorum
Kendi hatamı şimdi çekiyorum aşksız kalarak
Kendimi viran illerde aşksız yalnız yaşayarak
Ben Mecnun sen Leyla olsaydın birbirimizi bularak
Seni Leyla sandım oysa seninle gülemiyorum
Ben Mecnun olamadım ondan sevemiyorum
Kul Mehmet’im bulamadım seninle aşkı coşkuyu
Aşk gönlüme dokunmadı bulamadım anı duyguyu
Yaşıyorum işte ban ait olmayan aşksız korkuyu
Seni Leyla sandım oysa seninle gülemiyorum
Ben Mecnun olamadım ondan sevemiyorum
Mehmet Aluç /Kul Mehmet