SENİ ÖZLEDİM ANNE

Keyfim kaçsaydı azıcık,

Bilirdim kolların açık.

Tutup, okşayan sıcacık,

Elini özledim anne!

 

Her halimizi anlardın,

Can kulağınla dinlerdin.

‘Kuzum’ diyerek ünlerdin,

Dilini özledim anne!

 

Canından can oğlun, kızın,

Hiç dinmeyen tatlı sızın.

Gözyaşı döken ansızın,

Halini özledim anne!

 

Ömrün ev, tarla, bahçeydi,

Başak senle boyun eğdi.

Her bahara elin değdi,

Gülünü özledim anne!

 

Sonsuz sevgi, merhamettin,

Ne üzdün nede incittin.

Dönülmeyen yere gittin,

Yolunu özledim anne!

              Kenan DEMİREL