Seni yerde aramam beyhude işdir bana
Çıkmışsın asumana güneşten bakıyorsun
Bu yangın sönmeyecek çoktan işledi cana
Hem kendini hem beni nasıl da yakıyorsun
Hüzme oldun süzüldün gönül penceresinden
Gözlerimden özüme yıldızlar takıyorsun
Ağartmaya geceyi sabaha koşuyorken
Karanlığı gözümden şafakla yıkıyorsun
Sevinemeden daha ağaran yeni güne
Günün tam ortasına hasreti ekiyorsun
Sanki benle beraber giderken mutlak sona
Henüz akşam olmadan sabaha akıyorsun
Maksudum mukaddesse yaşadığım dünyada
Demesin kimse bana çok çabuk bıkıyorsun
Olmaz isen kalbimde dönmüyor ki dünya da
İsterlerse desinler boşa yaş döküyorsun
