Gözlerin geçiyor kalbimin sonsuz denizlerinden
Bir dalga vuruyor kalbimin en kıyısına
Sensizliğe yeni bir çığır açıyor zaman
En olmadık zamanlarda taşıyor sevgin, içimin çağlayanından
Gittikçe çoğalıyor sensizliğin en sessizliği
Ağaç gibi dökülüyor yapraklarım
Rüzgarda darmadağın olup etrafa savruluyor.
Bir düş kuruyorum seninle
Minicik ellerinden köprü inşa ediyorum ikimize
Olmayışını düşünüyorum, gecenin en sessiz saatlerinde
Koşup sarılmak istiyor ama yapamıyorum
Bir engele takılıp düşüyorum, kalkamıyorum.
Seni son görüşümü kazıyorum aklıma
Gülüşün, dudaklarını büküşün...
Bir gül konduruyorum gülüşünün kenarına
Ne zaman gözümü kapasam beliriyorsun karşımda
Her yeni güne içimde bir parça sen ile başlıyorum
Kendimi denizin ortasında yalnız bir kaya parçası gibi hissediyorum
Dalgaların şiddetle vurduğu, yıkamadığı
Ama en çok yaraladığı...
Osman Nergiz
7 years ago
Esin Kiremitçi
7 years ago
Seferi (Nurcan Bedir Ören)
7 years ago
Ebru Aktaş
7 years ago
Ebru Aktaş
7 years ago
Ebru Aktaş
7 years ago