SENSİZLİK KİMSESİZLİK GİBİ

SENSİZLİK KİMSESİZLİK GİBİ

Şiirimi 27 Ocak'ta kaybettiğimiz canım ablam Yıldız Zerener'e ithaf ediyorum. Mekanın cennet olsun canım ablam! 

Sensizlik kimsesizlik gibi. 
Sensizlik dolaşıyor damarlarımızda.
Ne yeşil ne mavi
Ne de inadına akıp giden hayat
Sensizliği hafifletiyor. 
Her şeyde, her yerde, 
Her anda sensizliğin sessiz çığlığı...
Nasıl ilaç olacak zaman bilemeyiz.
Ama bildiğimiz bir şey var:
Nasıl ki ruhun ayrıldıysa o güzel bedeninden,
Ruhumuz da çırılçıplak!
Eşyaların sensiz, 
Kapılar, pencereler sensiz... 
Her şey sessiz. 
Ve sensiz... 
Yine bildiğimiz bir şey var ki
Ruhumuz sensiz. 
Ve senin sevgine susamış 
Her ne varsa...
Mutfağın, salonun sessiz 
Ve sensiz... 
Biliyorum bir gün yeniden güleceğiz 
Ama şimdi çok çok erken. 
O kadar erken ki
Her tebessüm, 
Sensizliğin gölgesinde kalıyor. 
Umut bile ısıtmıyor. 
Ne doğan güneş
Ne yağan yağmur
Hiçbir şey yaşama sevinci vermiyor. 
Sadece özlem sarmış her yanımızı. 
Bugün sensiz, yarınlar sensiz. 
Nasıl dayanacağız bilemeyiz. 
Ama bildiğimiz bir şey var ki
Seni çok özlemişiz. 
Ve çok sevmişiz. 
Kısaca sensizlik kimsesizlik gibi. 
Sensizlik kimsesizlik gibi... 

 

26 Şubat 2022