7.
Mefâ‘îlün mefâ‘îlün mefâ‘îlün mefâ‘îlün
Hezec . - - - / . - - - / . - - - / . - - -
01. Ser-i kûyuŋda hâk oldı ser-i bî-devletüm cânâ
Ėrişdi kadrüm eflâke yüceldi rif‘atüm cânâ
Unudur tumturâk-ı câm-ı Cemle bezm-i Cemşîdi
Benüm mey-hâne sadrında görenler hürmetüm cânâ
03. Beni sûfî görüp mest ü melâmet eglese taŋ-mı
Ne bilsün ol benüm keyfiyyetüm yâ hâletüm cânâ
04. Cefâ ile çeküp sînemden aldı tîr-i müjgânın
Kemân ebrûlaruŋ cevri olupdur âfetüm cânâ
05. VUSÛLÎ gibi âhir fürkat ile cândan geçdüm
Dükendi kalmadı ârâm u sabr u tâkatüm cânâ
Hakan TAŞ, VUSÛLÎ [ö. 1592], DÎVÂN [İnceleme-Metin-Çeviri-Açıklamalar-Dizin], T. C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI KÜTÜPHANELER VE YAYIMLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 3308 KÜLTÜR ESERLERİ Ankara 2010