Serây-ı Keykubâd u Rüstem ü Dârâ’yı yurduñ tut

 

 

137

Mefâ‘îlün/ Mefâ‘îlün/ Mefâ‘îlün/ Mefâ‘îlün

 

Serây-ı Keykubâd u Rüstem ü Dârâ’yı yurduñ tut

Serîr-i saltanatda niçe mâh u sâl oturduñ tut

İrüp bir Hızr-ı vakte zulmet-i emmâreden çıkduñ

Vücûduñ câmesin ser-çeşme-i hayvânda yurduñ tut

Zemahşer mahşerüñ oldı anuñla haşr olup her gün

İdüp bahs ü cedel ‘allâmeden tefsîr okurduñ tut

N’idersin devlet ü dünyâ-yı dûnı ey dil-i şeydâ

Yedi iklîme gûyâ şevket ile şâh olurduñ tut

Bekâ bulmak dilerseñ kendüñi ‘addeyle mevtâdan

Çalındı kûs-ı rıhlet kâfileñ turduñ göçürdüñ tut

Akarsu gibi çaglarsın eser yil gibidür ‘ömrüñ

Cihânda her ne kim bulduñsa hep urdun götürdüñ tut

Bir abdâl-ı fenâveş ‘âkıbet ‘uryân olursın sen

Bu ‘âlem tekyegâhın ser-be-ser sildüñ süpürdüñ tut

Vücûduñdan olur bir dem ki hîç olmaz eser zâhir

Bu meydânda sabââsâ birez yildüñ yöpürdüñ tut

Cihândan behre kim aldı ne Zuhâl u ne Cem kaldı

Gidersin sen de ey Ravzî cihân turdukça turduñ tut

 

Dr. Yaşar AYDEMİR, RAVZÎ DİVANI, T. C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI KÜTÜPHANELER VE YAYIMLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 3192 KÜLTÜR ESERLERİ ,Ankara 2009