Şeş

Şeş Farsça kökenlidir ve Farsçada“ şaş شش " 6 rakamını ifade eder. Edebiyatta mecazi olarak şeş güzel bir tesadüfe rast gelmek, tam da istenilen bir duruma denk gelmek anlamlarındadır.

Eski dilde şeş yani 6 sayısı ile ilgili birçok birleşik isim kurulmuştur.

• Şeş-cihet (ön-arka, sağ-sol, alt-üst)
• şeşder (tavla[1]daki altı kapı),
• şeş-kalem (Aklâm-ı sitte), Sülüs, nesih, muhakkak, reyhanî, tevki, rık'a gibi hat yazısı türler genel adı.
• şeş-ber : hakkâklıktaki 6 uçlu motif
• şeş bânû veya şeş-arûs (Utarid, Zühre, Arz, Merih, Müşteri, Zühal) vs. bunlardandır.

TAVLA OYUNUNDA ŞEŞ Lİ ZARLAR

• Dü- şeş: tavla oyununda iki zarın da 6 rakamı olan yüzünün düşmesi
• Şeş beş- Tavlada zarın birisin 6 diğerinin 5 gelmesi
• Şeş cihar: Tavlada zarın birisin 6 diğerinin 4 gelmesi
• Şeş ü se : Tavlada zarın birisin 6 diğerinin 3 gelmesi
• Şeş-i dü: Tavla oyununda zarın birinin 6 diğerinin 2 sayılı düşmesi
• Şeş-i yek : Tavla oyununda zarın birinin 6 diğerinin 1 sayılı düşmesi
• Getirdi nakş-ı se-şeş ka’beteyn-i ömrü velî
• Bulımadı ecelin şeşderine çâre dirîğ   Necati
• 
  
• Cahar Attım Şeş Oynadım
• Dubarayla Yendi Beni (Hele Beni Beni)
• Ben Candan Severim Seni
•  
• Cahar Attım Düşeşine
• Mayilem Kalem Kaşına
• Ben Candan Severim Seni  Diyarbakır Türküsü