Yazıda “William Faulkner’in Ses ve Öfke (The Sound and The Fury ”   romanı hakkında bilgiler, romanının özeti,  romanın konusu, ana fikri,  romanın kahramanları, romanın olay örgüsü,  romanın yazarı,  “William Faulkner’in Ses ve Öfke (The Sound and The Fury  ” hakkında bilgiler “Ses ve Öfke “   romanın şahıs kadrosu  yazarın diğer romanları, “William Faulkner’in Ses ve Öfke (The Sound and The Fury  “   adlı eserden alıntılar yer alır.  Eser hakkında yorumlar,  romanın anlatım tekniği, yazarın bakış açısı, romanın tekniği, romanın türü, çevrildiği diller, eserin basım yılı, basım hikâyesi, yazar ve eseri arasındaki, eserle yazarın biyografisi arasındaki alakalar incelenmiştir.

 

 

“Faulkner, kendi yaşamasından ve yaratmasından başka hiçbir şey düşünmüyormuş sanki. Sık sık Oxford’un ortasındaki alandan yürüyerek geçerken selâm almakta  kusur etmezmiş ama, gözlerinde daima uzak bir ışıltı, nerdeyse görmeyen bir bakış olurmuş.”

 

Eserlerinin çoğunu yayımlayan firmanın ortağı Faulkner’a yazdığı iş mektuplarına cevap almadığından, yakınmış. Faulkner cevap vermiş: “Sizden mektup gelince, Mr. Cerf, hemen açıyorum, iyice silkeliyorum, eğer içinden çek düşmezse unutup gidiyorum.” [1]

 

Bir kere ünlü balerin Alicia Markova ziyaretine gelmek istemişti de Faulkner şöyle bir cevap yollamıştı: “Söyleyin o hanıma, kendisiyle görüşemeyeceğime üzülüyorum ama daha önce verilmiş sözüm var: Tilki avına gideceğim.”

10 Kasım 1950 günü Nobel Edebiyat Armağanını kazanmış olduğu haberi gelmişti. Daha önce, 1946 yılında da Nobel için aday gösterilmişti.

 

Nobel müjdesi geldikten bir hafta sonra, Faulkner birkaç, günlüğüne ava gitti. Av arkadaşları ne yapacaklarını, ne diyeceklerini şaşırmış gibiydiler. Bir tanesi dedi ki: “Bill, 30 bin dolar alacakmışsın o armağan için. Artık bizimle, ava çıkmaya tenezzül etmezsin her halde? Faulkner dedi ki: “Boş ver canım, para bu. İsveç’te geyik eti yok ki.” [2]

 

 

 

Ses ve Öfke (The Sound and The Fury), Nobel Edebiyat Ödülü sahibi yazar William Faulkner’in 1929 yılında yayımlanan dördüncü romanıdır. Pek çok eleştirmen-  ve Faulkner’in kendisi dahi-  Ses ve Öfke’nin yazarın en iyi romanı olduğunu söylemiştir. [3]

 

Ses ve Öfke, William Faulkner'in üç yılda beş defa yeniden yazarak hazırladığı dördüncü romanıdır.  Hayatı boyunca on iki kitap yayımlamış olan ve aynı zamanda Pulıtzer Ödülünü de alan yazarın en önemli eseri bu romanı olarak kabul edilmektedir. 

Roman özellikle dört ayrı bölümde dört ayrı anlatıcı tarafından anlatılması ile özellikle dikkat çeker. Dört ayrı bakış açısı ve anlatıcı ile bu roman bilinç akışı tekniğinin en iyi kullanıldığı romanlardan birisi de olmaktadır.

 

Ses ve Öfke, yüzyılın klasikleri arasına girmiş,  Faulkner’ in “kendine özgü yoğun dili ve kurgusuyla, yaşananları, düşünülenleri, yayılan ya da sıkışan duyguları tüm bir atmosfer içinde  göstermiştir.”[4]

 

Faulkner,  bu romanında soylu Compson ailesi aracılığıyla toplumdaki manevi çöküntüleri, yozlaşma ve bozulmayı,   aile düzenlerinin çöküşünü acımasız bir şekilde dile getirmektedir.

 

Roman 1949 yılında Nobel ödülünü aldıktan sonra filme de alınmış, filmin yapımcılığını Vince Jolivette,  Miles Levy  yapmış, yönetmenliğini ise James Franco üstlenmiştir. Filmin önemli rollerini ise  James Franco, Seth Rogen, Keegan Allen, Joey King, Danny McBride gibi oyuncular üstlenmiştir. [5]

 

 

Roman, ayrı ayrı bakış açılarıyla anlatılan  dört bölümden oluşur.  İlk bölüm zihinsel özürlü olan olan Benjy’nin ağzından ben diliyle  anlatılmıştır, ikinci bölüm ise Benjy’nin kardeşi Quentin’in intihar ettiği gün aklından geçenlerden, üçüncü bölüm diğer erkek kardeş Jason’ın ağzından anlatılmıştır. Dördüncü bölüm ise her şeyi bilen  Tanrısal bakış açısına sahip hikâyeci tarafından anlatılır.

 

 

Romanın konusu ABD’nin güneyinde yaşayan Compson ailesinin dağılışı, Jason Lycurgus Compson’ın varisi Compson ailesinin çöküşüdür. Zihinsel engelli oğul Benjy’nin, suçluluk ve onur duyguları, azap çeken ağabeyi Quentin’in, sert, mantıklı ve kurnaz erkek kardeş Jason ile  ailede yaşananlar yavaş yavaş açığa çıkar. Kız kardeş Candace’Ten Jason’ın vasiliğini aldığı yeğeni Quentin’e, zenci hizmetçi Dilsey’den torunu Luster’a pek çok karakterin   trajedisi romanın konusudur.

 

 

Jason Campson: Campson ailesinin reisidir.  Alkolik, sorumsuz, zayıf karakterli, ailesine düşkün ama ailesine faydası olmayan biridir.

Caroline Bascomb Campson: Jason’ in  ben­cil, yalnızca kendini düşünen, çocuklarıyla ilgilenmeyen karısıdır. Encok da  Jason’ı sevmektedir.

Quantin Campson (3): Ailenin Harward Üniversitesinde öğrenim gören huzursuz, kendisine varlıkla ilgili sorular soran, cevaplar bulamayan, sonunda intihara sürüklenen büyük çocuğudur.

Candace Compson: Ailenin tek kız çocuğudur. Güzel, fedakâr bir kızdır. Aile içinde Caddy ismini kullanır.

Jason Compson: Üçüncü çocuktur. Kaba, paraya düş­kün, bencil bir insan.

Benjy Compson: Ailenin geri zekâlı son çocuğudur.  . Kardeşi Caddy’ye düşkündür.

Miss Quanten: Caddy’nin 17 yaşındaki havaî kızı. Ananesi, dayısı Jasonve Benjy ile yaşar. Güzel, asi, ahlaksız bir kızdır.

Maury Amca: Bayan Campson’ın erkek kardeşidir. İş­siz, zevkleri için yaşayan bir tiptir.

Dalton Arnes: Caddy’nin sevgilisidir. Romanda üstü örtülü olarak Miss Quanten’in babası olduğu anlatılır. Egoist, ahlaki değerleri olmayan bir kahramandır.

Herbert Head: Caddy’nin kocasıdır. Hilekâr, zengin biridir.

Dilsey: Compsonların zenci hizmetçisidir. Compson ai­lesini ayakta tutan bir kişidir.

Luster: Dilsey’in torunudur. Benjy’ye bakmaktadır.

Gerald, Spoade, Shreve: Quanten’in arkadaşları. 

 

 

Romanın ilk üç bölümünün her biri Compson ailesinin bir başka üyesi tarafından anlatılmaktadır; ilki Benjamin (Benjy) tarafından, ikincisi Quentin tarafından ( Jason III’ün oğlu olan) ve üçüncüsü ise Jason IV tarafından anlatılır. Okuyucular dördüncü bölümü Compsonların ihtiyar zenci hizmetkârı Dilsey’nin anlattığını fark ederler fakat bu üçüncü tekil şahıs ağzından bir anlatımdır. Romanı üç erkek kardeş ve bir hizmetkâr anlatır ancak romanın merkezini aslında kız kardeş, Caddy oluşturur.

Romanın birinci bölümünü 33 yaşında olmasına rağmen zihinsel engelli Benjy’nin bilincinde anlarız. İkinci bölümü ise Benjy’nin Harvard’ta okuyan ağabey Quentin’in  biinç akışı aktarmaktadır. Üçüncü bölümü ise Bnejy’nin akıl hastanesine yatmasını ve ve hadım edilmesini savunan Jason’ın bilinci aktarmaktadır.  Eserin dördüncü bölümünü ise ailenin her şeyini bilen emektar çalışanı Dilsey’i anlatımı aktarmaktadır.

 

Roman,  Amerika’nın güney bölgesinde yaşayan Compson ailesi ‘nin maddi ve manevi yönden dejenere olmasını  (bozulmasını)  farklı açılardan aktarmaktadır. Aile de olan olaylar üçü aile bireyi biris de ailenin hizmetçisi olan dört ayrı bakış açısı ile ortaya konulmuştur.  

 

Compson ailesinin reisi Jason Campson, alkolik, sorunlu,  sorumsuz ve ailesine faydası olmayan biridir.  Anne Caroline Bascomb Campson ailesini toparlayabilecek düzeyde bir kadın değildir. Ailenin büyük oğlu Quantin Campson Harvard Üniversitesinde okuyan felsefeye, varlık felsefesine kapılıp gitmiş olan ve intiharı düşünen bir adamdır.  Aile bireylerinden ve romanın ilk bölümünün anlatıcısı olan Benji, zihinsel engellidir ve hadım edilmesinin düşünülecek kadar kontrol dışı davranmaktadır. Yine de onun üzerine mirastan pay düşmüştür.  Ailenin kızı Candace Compson ( Caddy )  ve  Caddy’in kızı Miss Quanten sevgilileri olan  ahlaksız ilişkiler kuran kadınlardır.

 

Erkek kardeşlerden her birinin Caddy’nin önüne gelenle yatıp kalması hakkında farklı bir görüşü vardır. Benjy’ye göre Caddy onun şefkatli bakıcısıdır; Caddy’nin evliliği ve ahlaksız yaşam tarzından kaynaklanan yokluğu Benjy’nin hayatını cehenneme çevirmiştir. Quentin için, Caddy’nin ahlaksızlığı İç Savaş öncesi Güney’deki aile onurunun zedelendiğine dair bir işaret ve onu (Quentin) intihara sürükleyen olaydır. Jason’a göre ise Caddy’nin bu durumu onun iş fırsatını kaçırmasına sebep olmuştur; fazlasıyla zahmetli olan masa başındaki işinin ve aynı zamanda da, onu soyup soğana çeviren hastalık hastası annesi, zihinsel özürlü kardeşi, isyankâr gayri meşru yeğeni ve hizmetkârlarının ailesiyle eve tıkılıp kalmasının nedenidir.

 

Romanın son bölümündeki anlatım Caddy’nin yaşam tarzı hakkında daha tarafsız bir tutum sergiler. Faulkner, romanın içinde olmayan Caddy karakteri ve onun hikâyesi etrafında döndüğünü bizzat doğrulamıştır. Yazar çamurlu külotuyla ağacın tepesindeki küçük bir kız imajı olan basit bir fikirle yola çıktığını ve bunun “Alacakaranlık” isminde kısa bir öyküye dönüştüğünü söylemiştir; fakat Caddy karakterini o kadar sevmiştir ki bu kısa öyküyü bir romana çevirmiştir.

 

İlk üç bölüm bilinç akışı tekniği ile yazılmıştır, bu teknikte yazar karakterin düşüncelerini olaylara ve oluş sırasına çok dikkat etmeksizin olduğu gibi aktarır. Teknik en fazla Benjy’nin bilincinin zamanla geçmişten geleceğe atladığı ve geçmişteki olayları şimdiki zamandaymış gibi anlattığı ilk bölümde kendini belli eder. Quentin’in bölümü onun huzursuz ruh halinden dolayı zaman zaman benzer sekmeler yapsa da biraz da düzenlidir. Jason’ın bölümü ise neredeyse tamamen kronolojik olup ilk iki bölümden çok daha düzenlidir. Romanın okunmasını kolaylaştırmak amacıyla Faulkner bir keresinde farklı zaman dilimlerinin renkli bir mürekkeple basılması önerisinde bulunmuştur fakat bu fazlasıyla masraflıdır. Bunun yerine, ilk bölümde zaman değişimini belirtmek için bazı cümleleri italik olarak yazmıştır. Ancak italik yazılara rağmen hikâyenin okunması zordur.

 

Romanın çoğunun geçtiği ilk üç gün içerisinde pek fazla olay yaşanmaz; aksine bilinç akışı tekniğiyle yapılan anlatım, okuyucuyu Compson ailesinin tarihine götürüp bozulmakta olan bu Güneyli ailenin yaşamına ilk adımı attırır. Ailedeki sorunlu ilişkiler hepten sıradan fakat bir hayli trajik olup okuyucuyu derin bir girdaba doğru sürükler.[6]

 

 

 

---