SEVGİ DENEN DEV

SEVGİ DENEN DEV

Canana aşk ile bağlıysa yürek

Duyulmaz altına gümüşe gerek

Bu can sana feda olsun diyerek

Yürünse o yollar cennete çıkar.

 

İçinde ümitle bekle baharı

Baharda dağılır gönül efkârı

Balını goncadan yapıyor arı

Görünse o ballar nimete çıkar.

 

İsyanı terk etse arsız feleğe

Yaşamı uyarsa şeksiz gerçeğe

Hayat denen ağaç durur çiçeğe

Bürünse o dallar himmete çıkar.

 

Yok, ise kalbinde sevgiden eser

Her olur olmazın sözüne küser

Atiden maziden ümidin keser

Sürünse o kullar zulmete çıkar.

 

İnanıp aşmazsa yolda yarları

Uğruna vermeli cümle varları

Damlarına yağan bütün karları

Kürünse o hallar zahmete çıkar.

 

Evreni seversen hep yürekten sev

Sana yoldaş olur sevgi denen dev

Sevgiden saygıdan mahrum olan ev

Dirense o kullar cinnete çıkar (Ş.evreni)