Sevgi Neydi, Bize Ait Olan Mıydı? Kafamıza Arzularımıza Göre Şekil Vereceğimiz Akarken Bir Çeşme Gibi Yönünü Değiştireceğimiz Bir Pınar Mıydı?
Sevgi neydi, bize ait olan mıydı? Kafamıza arzularımıza göre şekil vereceğimiz akarken bir çeşme gibi yönünü değiştireceğimiz bir pınar mıydı? Sevinçle gözlerde birkaç damla yaşları akıtan değil miydi? Sevgi gönlümüzde akması için verilen bir pınar o pınarda akan suyu herkese bir yudum tattırmak için başında bekleyen ve sunan değil miyiz? Nasıl susayana pınarımdan su içemezsin diyebiliriz? Böyle bir lüksümüz yok ki? Saklamak kendimizden saklamak olmuyor mu insanlardan saklarken! Sevgiyi saklarken güzelliğini tahayyül edemeyeceğimiz güzelliğinden mahrum kaldığımızı bilmemek bir ayıp utanç olarak bize yeter!
Sevgi görsel bir şiir gibi insanı sarınca karşıda mutluluğunu sevinci görülür, bir şiir gibi okursunuz, okumak istemezseniz de gülümsemesi ile size okutur tat almanızı hissetmenizi sağlar, sevginin gücü gayesi hizmeti budur, sevgi hissetmek hissettirmektir… Hayatımızı doğrudan etki eden gülümseten gülümsemelere ulaştıran bir yol kapıdır. Sevgi görünebilirliği sağlayan, görünen yapan, görünmeyeni göstermesi için Âlemlerin Rabbi tarafında gönlümüze yerleştirilen bir görüş pencere bakış açısı değil midir?
Sevgi olmazsa sevmek olmazsa duygusal patlamalar olmaz bizleri sarmaz kucaklamaz… Sevgi dürüstlüğün bir kıvılcımı gönlü saran bir yorgan başımızı yaslayarak uyuduğumuz bir yastıktır… Bazen söyleriz ben falan… Şeyi sevmiyorum, muhakkak ki oda seni sevmiyordur, sen seviyor olsan onlarda seni sevecek, sen onu sevme diğeri seni sevmesin böyle bir dünya, ancak cehennemde olur ve o cehennemde içine düşeni yakar ıstırap ve acı verir.
Bütün insanları dostun bil, kardeşin bil kızım
Sevincin ürünüdür insan, nefretin değil
Zulmün önünde dimdik tut onurunu
Sevginin önünde eğil kızım…
Ataol Berhamoğlu
|
İnsan sevmeyerek ancak kendisini aldatıyordur başkasını değil, karşındaki insan gülücükler saçıyor diye sevmemek, onu değil siz onun gibi gülmüyorsunuz diye kendinizi kıskanmak kendinize öfkelendiğinizi gösterir bu sevmemeniz, aslında kıskanmak sevgiyi saklamak vermemek diye bir yaşam tarzı yoktur bunu bizler kendi irademizle yapıyoruz, bizlerde gülümseyerek başkalarını gülümseterek gülümseyebiliriz bu çok kolay ama bir o kadarda zor ama başarılamayacak bir şeyde değildir… Hayatımızda pişmanlığımız için günde haftada bir saat ayırarak gözden geçiremiyorsak, ne sevmeyi nede sevilmeyi hak etmiyoruz denmektir, birkaç mısra şiirler anlatayım ve son noktayı koyalım.
Bende sevgi yoktu baktım etrafıma kimse yok
Açtım baktım kalbimi ellerimle saplamışım binlerce ok
İnsan nasıl kendi kalbine saplar binlerce ok yaşar şok
Anlamak için açtım sevginin kapısını dışarıya attım sevgisizliği ettim yok
Şimdi bende sevgi çok baktım etrafıma insanlar kalabalık hem de çok
Mehmet Aluç