Sevgilim,bülbüle,olsaydi gülün imdadı
Bülbülün alemi ağlatmaz idi feryadı
Eşq sevdasına layigli degil her asiq
Derdü qem cekmeye ger olmasa istidadı
Gopsa yüzlerce bela qelbine tesir etmez
Her kimin esq ile möhkem gurulup bünyadı
Gör nece hüsnde meğrur idi Şirin özüne
Dağ daşı çapmaya mecbur eledi Ferhadı
Hanı reyhmetlik o Mecnun gedip dünyadan
Bizik indi o belalar çekenin övladı
Hüsn-i Leyla'nın da Mecnun özü örgetti bize
Ehl-i eşqin odur alem de böyük üstadı
Meni,Vahid,bu qeder sevgilim incitmez idi
Yere girsin görüm ey kaş qeribin adı