SEVİNSİN BÜLBÜL ARTIK GÜL BAHARA ERİŞTİ

Cemreler mi düştü ki kor ateş var bu bağda,
Baharları beklemek bülbüle güzel işti.
Binbir çiçekler açmış virân olan bu dağda,
Sevinsin bülbül artık Gül bahara erişti.

Bırak artık feryâdı bak seherde gül açtı,
Hani sevmezdi güller aşık’a ışık saçtı.
Yolunu bekliyormuş belli ki seni seçti,
Sevinsin bülbül artık Gül bahara erişti.

Sevdâ yürekte yoksa vuslâtına erilmez,
Gül izin vermeyince hasbahçesi derilmez.
Kim demiş vefâsızdır güle gönül verilmez,
Sevinsin bülbül artık Gül bahara erişti.

Gülsün eğlensin,coşsun eylemesin ahüzâr,
Gamzesinde beni var bulunmaz ki böyle yâr.
Haber salın bağbana gülistânda düğün var,
Sevinsin bülbül artık Gül bahara erişti.

Gülbahar deyip geçme sinesinde nâr’ı var,
Ateşini bekleyen pervanenin zâr’ı var.
Muştulayın maşuk’u bir mevsimlik kâr’ı var,
Sevinsin bülbül artık Gül bahara erişti.