Sevmiyorum Bu Sokağı

SEVMİYORUM BU SOKAĞI
 
Sevmiyorum bu sokağı;
Her şey sahte her şey yalan bu sokakta
Görünen duvarlar, pencereler ve insanlar
Ve de pervasızca açılıp saçılmış duygular
Dedim ya her şey sahte,yalan bu sokakta
Gerçek, bir tek sen…
 
Sevmiyorum bu sokağı;
Bir zamanlar gelmek için can attığım bu yerden
Artık tiksinir nefret eder oldum.
Aradığım şeyi bulamadım veya buldum
Ne fark eder ki hepsi birer birer gidiyor elden
Kalan, bir tek sen..
 
Sevmiyorum bu sokağı;
Tıpkı bir bataklık gibi
Girdin mi çıkamazsın çeker seni içine
Çay bardağına atılmış şeker gibi
Yavaş yavaş erirsin.
En sonunda da kendini çökmüş bulursun dibe
Ve çayı yudumlayan sen…
 
Sevmiyorum bu sokağı;
Hep sevinçle gelip hüzünle gidiyorum
Sanma bu sokakta ki güllere geldim
Aç şu kapalı pencereni ey yaarr
Her şeyimle ben sana, sana geldim
Kim bilir belki de bu kez ebedi gidiyorum
Ve yine kalan sen…
 
                                                     Orhan ÖZER