Uyan, ey pir-i hoşdil! Kalk ayıl bir hab-i rahatdan

Kıyamettir kıyamet! Kalk uyan zevk al bu fırsattan

Melekler gökten inmiş feyz alırlar hak-i pakinden

Seçilmez şimdi asla makberin gülzar-i cennetten

Donanmış her taraf pürşule yıldızlarla caizdir

Ki, Tiflis arş-i pürehterle dem vursun rekabetten

Ayıl ey şeyh-i vecdaver! Ayıl bak gör ne alemdir

Cihan sermest olup raks eyliyor şevk-i şetaretten

Uyup sen bir melek simaya sattın dini imanı

Atıp ahkam-i Kuranı uzaklaştırdın tarikattan

Fakat hoş bir tarikat koydun asla mahvolup gitmez

Cihan durdukça parlar, yükselir, düşmez taravetten

Ziyaretgahını gül buseler tezyin eder her an

Sen ehli aşk için bir kabe yaptırdın muhabbetten

Nedir manası aşkın? Söyleyenler nerde? Bir gelsin

Görüp kutsiyet-i Sinan’ı lal olsun hacaletten

Muhabbetsiz bütün mana-i hilkat şüphesiz hiçtir

Muhabbettir evet, maksat şu pür efsane hilkattan.