Şeyhi Şiirlerinden Seçmeler
24.04.2015
ŞİİRLERİNDEN SEÇMELER
Gazel / Bilirim
Sanemâ gün yüzün âyine-i cândır bilirim
Dü cihân nakşı kamu anda ‘ayândır bilirim
Kandı nakkâş kim ol dâ’ire-i hüsnünden
Nokta tasvîr ide üstâd-ı cihândır bilirim
Gamzen eydir ki gönül şehrini virân ederim
Şehriyârın elinde hükmü revândır bilirim
Gözünün kaşının anlayamazam hîlelerin
İlle bu fitne vü ol âfet-i cândır bilirim
Ni’met-i kahr ile kim kulların anar idin
Bizi yâd eylemedin hayli zamândır bilirim
Ey riyâlı ‘ameli asılsı bilen sûfî
Gider ol fikri ki îmâna ziyândır bilirim
Çemen ü yâr u mey ü sâz gerek Şeyhî’ye bes
Kalanı gussa vü gam ‘îş hemândır bilirim
Gazel / Düşdü
Çün yüzün vasfı bülbüle düşdü
Bâğ arasına gulgule düşdü
Yanağı lutfun lâle öğerdi
Gülşen içinde gül güle düşdü
Zülfün ü halin her ki göre der
Sünbül-i terdir fülfüle düşdü
Şâh meğer kim cân dilemişdir
Uşda benim der kul kula düşdü
Dilbere kulluk bizlere lâyık
Haydar’a hizmet Düldül’e düşdü
Def’-i melâl edemedi bülbül
Şimdi işimiz mülmüle düşdü
Lebleri câmın söyledi Şeyhî
Şîşe safâdan kulkule düşdü
Gazel / Gelür
Ölme gönül firaak ile Îsâ-nefes gelür
Yanma ciger figaan ile feryâd-res gelür
Can bülbili teferrüc-i dîdâr kılmasa
Firdevs bostânı gözüne kafes gelür
Her bî-haber ne bile mahabbet safâsını
Nâ-merde aşk u derd hevâ vü heves gelür
Bilmez kimesne kaafile-i dûstdan haber
Geh geh budur kulaguma bang-ı ceres gelür
Şeyhî ko peşpeşeyi dahı şehbâzı kıl şikâr
Sîmürg-i himet olana âlem meges gelür
Gazel / İy Dost
Gönül almaga kıldun âl iy dost
Ne gönül cânı dahı al iy dost
Şol harâmî gözüne kan içmek
Emdügün süd bigi helâl iy dost
Ne saâdetlü ilduzun var kim
Kutlu olur görene fâl iy dost
Biz kula sabr u sen şeha insâf
Bu iki oldu key muhâl iy dost
Geçmezem kaametün hevâsından
Ki budur hadd-i i’tidâl iy dost
Boynuma sal saçun belâsını kim
Olmasun boynuna vebâl iy dost
Sâz ü söz ile ûd isem ne aceb
Işk eli virdi gûş-mâl iy dost
Gönül uçmak diler kapunda veli
Can kuşıdur şikeste-bâl iy dost
Zülfin uzatdı gam hikâyetini
Kanı Şeyhî’de ol mecâl iy dost
Gazel-III
Cihân hüsnü yüzünden bir varakdır
Ki her bir harfi bin câna sebakdır
Kulum demiş keremden serve kaddin
Yüce hikmetlinin gönlü aşakdır
Rakîbin koyup urdum eşiğe yüz
Ana hürmet gerek kim ulurakdır
Gözüm yaşını âhım şefkatinden
Çıkardı göklere adı şafakdır
Gönül bin cân verir sana ‘aceb bu
İki ‘âlemde varı bir ramakdır
Harâmî gözlerin ne kan içerse
Helâl olsun ana kim ‘ayn-ı hakkdır
Yüzün şerh edeli gülşende Şeyhî
Hayâdan gül yüzü gark-ı ‘arakdır
Kangı Dimağ İçinde Ki Aşkun Hevâsı Yok
Kangı dimağ içinde ki aşkun hevâsı yok
Bin hacc ederse merve hakıyçün safâsı yok
Dilber cemâli kâ'besini kılmayan tavâf
Yüz nûr görse gözlerinün ruşenâsı yok
Lebbeyk uranlarun arafâtında aşkınun
Teslîm-i candan özge tapuna duâsı yok
İhrâm diyü egnüme bir don geyürdi gam
Kim nice isterem eteği vü yakası yok
Hecrün berriyesinde susızın ölenleri
Yugıl gözi yaşıyla çü vaslın sakası yok
Fi'l cümle uş vefâ hareminde mücâvirem
Bîgâne gönlümün dahı hiç âşinâsı yok
Şeyhî visâli ıydına kurban olur ise
Vasl ola bir bekâya ki hergiz fenâsı yok
Gazel
Rind-i melâmetiz bizim hâtırımız güzeldedir
Bize öğüt veren sanır gönül ile göz eldedir
Kend’özüne ver öğüdün yürü ey zâhidim diyen
Mahv idemezsin alnımın yazısı çün ezeldedir
Tanrı sever güzelleri biz sevicek hatâ mıdır
Göstereyim mi âyetin kim bilesin ne zeldedir
Sûret ü nakşı gözleyen kâfir ü büt-perest olur
‘Âşık-ı sâdık olanın hâtırı lem-yezeldedir
Şeyhî bahâr günleri menfa’ati yok öğüdün
Fikri şarâb u şâhid ü çeng ü ney ü gazeldedir
Gazel
Zâhidi gör ki gezer ‘aşk ile meyhâneleri
Göreli sendeki ol nergis-i mestâneleri
Yüzü gül şem’ine karşı yakılıp yanmak için
Kığırıp cem’ iderem her gece pervâneleri
Ol perî şânınadır zülfü perîşânına gör
Dağıtır müşk ile anber urıcak şâneleri
İtinin ayağına yüz süre baydak gibi şâh
Anda kim mât ede bir lu’b ile ferzâneleri
Şâh olur mülk-i cihâna bulur ol genc-i nihân
Her ki ma’mûr ide ’adl ile bu vîrâneleri
Vargıl ey zâhid-i hod-bîn bana efsûn okuma
Ben de çok okumuşam halka bu efsâneleri
Leb ü dendânını Şeyhî dil ile vasf edicek
Nice hoş nazm eder ol la’l ile dürdâneleri
Gazel
Subh-dem çün çarh-ı zerger yeri sim ü zer kılur
Nite k’elde sâki câm-ı lali cân-perver kılur
Fasl-ı kış erüp yapıldıysa bâb-ı nevbahâr
Ak varaktan devr-i dehr içini pür-defter kılur
Ger hevâ serdlik edüp kâfir ede hâki ne gam
Ana k’âb-ı huşk içüben dolanur ter kılur
Hutbe-i rahmân iken zikr-i hatib-i andelib
Vâ’iz-i şeytân zâg uş agacı minber kılur
Pehlivânlık göstereydi Zülfikâr-ı berd ile
Dehr meydânında özün düldül-i Haydar kılur
Bâl-ı tâvûs-ı bahârı dökdü ‘ankâ-yı hevâ
Göz karartup zâg u peşe şimdi uş ak per kılur
Rüstem-i nevrûz aradan kaçsa tan mı rahş-veş
Hamza-i bâd-ı şitâ çün hamle-i Aşkar kılur
Çeşme-i hayvân iken hızr-ı çemende cûy-bâr
Zulmet-i gilde şitâ uş câm-ı İskender kılur
Câm-ı yûkût ile Şeyhî sen dahı la’l et ruhûn
Çün ki gördüm çarh-ı zerger yeri sim ü zer kılur
Fâ i lâ tün fâ i lâ tün fâ i lâ tün fâ i lün
...............
Gönülde ak-" bî-pervâ mekân ister mi ister yâ
Hümâ-y" evc-i himmet âiyân ister mi ister yâ
Lisân-" haldir minkâr-" murI-"em’e pervâne
Suhân-sâz-" hamûi hem-zebân ister mi ister yâ
Eder gülgûn beyâz çemini mestânelik âhir
O hûnîden dil-i hûn gete kân ister mi ster yâ
Suhan-gû vü suhan-mebhûtdur esrâr-" vahdetde
Bu sözde rûh-" kudsi tercemân ister mi ister yâ
Nigâh-" kahr"d"rtasvîr olan ser-levha-i cânda
Gönül ehnâmesi yâ kahramân ister mi ister yâ
Hayât ümmîdin etmem gamze-i cellâddan ammâ
Fedâ olmak o la’l-i nâbe cân ister mi ister yâ
Dehân- yârd"r hep güft ü-gû-y ehl-i dil Gâlib
Aceb ankâ-y" manâ nâm ü ân ister mi ister yâ
Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın