ŞİİR GİBİ

Düşler…

Takriben bir ömrün yansımasıydı

En çok da tüten bacası vapurun

İsli İstanbul’un yalnızlığına

Peşkeş çektiği martılardan da yoktu farkı mevsimin:

Kirli sokakların künyesi

Kini isyankâr iblisin

En çok da sevgi iken güftesi meleklerin

Bir de melek mizaçların.

 

Yakındığı neydi sahi?

Geceden sabaha uzanan her şiir mademki

Yükümlülüğü idi saltanatını sürdüğü:

Rüyaların doğasında mevcuttu aslında şair.

Şair yeleği diktiği

Kalemin kırık ucuyla

Sığamadığı yerin göğün tasası da düşmüşken

En çok düşmüşken rüzgârın

Pençemi görüntüyü ihlal eden

Bir ışık mıydı yoksa nüvesi?

Susan titrinde mi saklıydı ezelden?

Bestesi olmayan haşmetli acıların

Bitimsiz sızısı

Bitimsiz efkârı.

 

Yan çizen mevsimden kalan geride

Güleç bir gökyüzü sadece

Temennisi

Üstelik yazılmayan yüzlerce sayfa

Şiar edindiği gizem ve yalnızlık nazarında

Doğan güneşini taşlayan

Şaklaban gölgeler

İblisi gömen cehennemin dibine…

 

O ıssızlık ki

Rabbin sunumunda

Aşka icabet eden bir karınca edasıyla

Nasıl da duyuyordu ayak sesini Yaratan

Güneşin batışı bile aşktı

Doğmasa da gözlerinde

Özlemi sonsuzlukta saklı bir vaveyla

Sunumu kaderin

Nasıl ki boyunu açmıştı sefil şairin

Kimliğine bir dokunan

En çok da ruhu okunan

Yazmaya durduğu her dize

Diz dize durduğu umudun

Bazen kopan ucuna

Yetişmek adına.

 

Mezarını yok sayan binlerce hurafe

Gerçek neydi sahi?

Gizemin çekili perdesinde

Görünenden çok ama çok öte

Durmaksa sözünde

En çok da mutluluğun şiarı

Kalemle helalleştiği

Bir dokun şaire

Bin dize işit ehlince

Aşkı ve mevsimi muhatap alan

Bir sure kadar titizlikle yaşadığı hayatın

Sunumu.

 

Sürümü özlemin

Sürgün edilen ruhun da ifratı olsa bile

Firar eden her sözcük

Kayıp da düşen bir yıldız gibi

Kendi kuyruğunu kesen

Mehtaba sevdalı bir hüsranla tanışık

Kibirsiz bir yüreği de sunarken altın tepside

Sömürülen hayattan da ne kaldıysa geriye

Şiir olmaya adaydı her acı

Açısı olmayan bir pencereye kona kuş gibi

Kanatlarına diktiği her sözcük

Kanmaya dünden müsait

Kanatan gölgelerden en uzağa kaçmak adına

Sokulduğu bir dünya ki

Şiir dilinde konuşup

Şiir gibi yaşarken hayatı…