Biz şairler, düşler ikliminde gezeriz sizlerle beraber sizlerin de gelmesini gönülden isteriz, düşler aleminde beraber gezinirken bir gül kokusu ile kokmak içindir sizlerle çabamız. Sizler olmadan o bahçeler bir düzlem bir bozkır bir çöl olur tek başına. Gönlümüzde saklı olan sizler ve düşler bizim dünyamız az bir an olsa da o alemi gezmek, mutlulukların en güzelidir biliyorum. Yoksa yazarken aklımızda yeller esmiyor öylesine karalamak içinde yazmıyoruz. Ümit Besen ne güzel ifade etmiş.
Var mı ötesi arkadaş
Seviyorum dedim ya
Gözüm görmez bir şeyi
Ondan başka kimseyi
Hiç düşünmem vazgeçmeyi
Aşkımdan oldum deli
Aşığım aşık seviyorum aşık
Bir görüşte sevdim sana oldum aşık
Gördün mü hiç benim gibi aşık
Hiç kafanı yorma sen
Seni kimseye vermem
Bir tatlı gülüşünü
Dünyalara değişmem
Sende buldum ben her şeyi
Aşkından oldum deli
Ümit Besen
Yaşamadan yazılmıyor kalemle kâğıda dizilmiyor. Hüzünlü olsak ta uzakta olsak ta seviyoruz arkadaşlar. Bir nefeslik dünya içine, gülleri sevgi ile ekmedikten sonra gerisinin ne önemi var? Şiirlerle aşkın kanatlarında yolculuk etmeden, yaşamanın ne değeri var, ayrı ayrı yollarda küskünmüş gibi durmanın da ne faydası var?
Benden size yansıyan, sizden bana yansıyan ne ise yazıyorum hissederek. Aşk merdiveni yüz kat yukarıda olsa da çıkacağız beraberce, herkese aşk dolu çiçekleri serpeceğiz ta en yüksekte lakin gönlümüz alçakta olarak, bunlar size absürt gelmiyor değil mi? Yüreğimde solmayan aşkın çiçeğini gözyaşımla sulasam da ben aşkın çiçeklerine kokularına hayranım, çok seviyorum bu sevmekte kitapların şiirlerin elbette ki faydası çoktur. Bir kış günü karda boranda kalsam da aşk ısıtıyor gönlümü bedenimi, gerisi nasıl olsa geçecek sabırla aşkla sevmekle. Hayat bir noktadan diğer noktaya gönüllere yoldan sapmadan gidilen, yol hayat ömür değil midir? Ben böyle biliyorum. Yine Üstat Ümit Besen’den bir şiirle sonlandırayım.
Kırılan ümitleri içkiler dindirmiyor
Boşan kadehleri göz yaşım dolduruyor
İçkimden değil benim derdimden sarhoşluğum
Kalbim ancak seninle biraz huzur buluyor
Aşkının anısına bir dua okuyorum
Gittiğin günden beri inan yaşamıyorum
Açmışım ellerimi adaklar yakıyorum
Duy artık feryadımı sana haykırıyorum
Duy artık feryadımı sana sesleniyorum
Sen bir ışık seliydin kalbime doğdun birden
Çözümsüz bir bağ gibi kopmak imkânsız senden
En güzel günlerimi alıp götürdün benden
Koşup gelirdim sana bana bir yol göstersen
Koşup gelirdim inan bana bir yol göstersen Ümit Besen
İşte yaşayan bilir yaşayan aşkla yazar vesselam, selamlarımla.
